Aller au contenu

tronne

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « tremulus », adon racuzinåve avou li francès francès « tremble ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
tronne tronnes

tronne omrin

  1. (åbe) tire di plope.
    • Ene dreve di tronnes Motî Forir (fråze rifondowe).
    • On doûs vint fjheut clapter les tronnes di dvant l' rivleteJoseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.23 (1929), "Vèsprêye" (1915) (fråze rifondowe).
    • Les foyes des tronnes
      Hossèt
      Totes eshonne
      Come des meyes di norets
      K' on rmowe
      Po sohaitî ene bénvnowe !
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 107 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
tronne