croler
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « crole », avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kʀɔ.ˈle/ /kʀɔ.ˈlɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kʀɔ.ˈle/
- Ricepeures : cro·ler
Viebe
[candjî]croler
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | crole |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | crolez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | crolans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | crolnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | crolrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | croléve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | crole |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | crolé |
| Ôtes codjowaedjes | come bouter |
- (viebe å coplemint) fé des croles ezès tchveas.
- Fé croler les tchveas d' padrî. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- (viebe å coplemint) fé ene pidjole.
- Pôk a pô, l' pîket s' ravigote ;
Adon, come s' i voleut lûter,
I va, vént, stitche, crole ou tricote. — Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.143, « Dâr iviêr po lès p’tits pîkèts » (fråze rifondowe).
- Pôk a pô, l' pîket s' ravigote ;
- (viebe å prono) si fé des croles.
- Ses tchveas cmincèt-st a s' croler. — Motî Forir (fråze rifondowe).
Ratourneures
[candjî]Parintaedje
[candjî]
Loukîz a : « crole »
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]si fé des croles
Francès : se boucler (fr), se friser (fr)