Przejdź do zawartości

Strasburg (Uckermark)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strasburg
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Meklemburgia-Pomorze Przednie

Zarządzający

Otto Naumann

Powierzchnia

86,83 km²

Wysokość

60 m n.p.m.

Populacja (31.12.2008)
• liczba ludności
• gęstość


5 652
67 os./km²

Nr kierunkowy

039753

Kod pocztowy

17335

Tablice rejestracyjne

VG, ANK, GW, PW, SBG, UEM, WLG

Plan Strasburga
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego
Mapa konturowa Meklemburgii-Pomorza Przedniego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Strasburg”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Strasburg”
Ziemia53°30′32″N 13°44′32″E/53,508889 13,742222
Strona internetowa

Strasburg (pol. Strażno[1], Dargorad Wkrzański[2]) – niemieckie miasto położone w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie (Mecklenburg-Vorpommern), w powiecie Vorpommern-Greifswald.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Strasburg leży przy autostradzie A20, na skrzyżowaniu drogi krajowej B104 z lokalnymi L32 i L282.

Niemiecka nazwa miasta znaczy dosłownie miasto dróg a wzięła się najprawdopodobniej z dróg prowadzących w średniowieczu ze wschodu Europy do miast hanzatyckich.

Garncarstwo

[edytuj | edytuj kod]

W mieście rozwinęło się już w średniowieczu garncarstwo. Najstarsze wzmianki o manufakturach garncarskich datuje się na drugą połowę XIII wieku. Prawdopodobnie w tamtym czasie założono pierwszy zakład rzemieślniczy na terenie obecnej ulicy Mauerstrasse. Można przypuszczać, że w Strasburgu nie był to jedyny zakład specjalizujący się w tego typu wyrobach, jednakże znikoma liczba konkretnych dowodów, oraz mała skala znaleziska wskazuje na stosunkowo niewielkie znaczenie miasta jako centrum garncarstwa w regionie.

Na podstawie zachowanych materiałów z 1728 roku można wyczytać, że w XIII wieku garncarstwo w Strasburgu przeżywało okres intensywnego rozkwitu. Jednak okresem szczytowym była połowa XIX wieku. Ożywienie to mogło wynikach z powiązaniem produkcji całego południowego basenu Bałtyku pod wspólną nazwa sztuki Szczecina. Pod ta nazwa oferowano wyroby regionalne o bardzo wysokiej jakości i charakteryzujące się wieloma kolorami, ocynkowane, zachowane w tonacji jasnej. Były to typowe wzory wyrobów wytwarzanych w regionie Szczecina od drugiej połowy XIII wieku do początku XX stulecia. Najlepsi rzemieślnicy wyjeżdżali wtedy na tereny Pomorza Wschodniego i dalej do Skandynawii. Zakłady ceramiczne z tamtych regionów potrzebowały w tym okresie wysoko kwalifikowaną kadrę, która pozwoliłaby im produkować wyroby bardzo wysokiej jakości. Prace archeologiczne na terenie Strasburga wykazały duże znaczenie miasta jako centrum ceramiki w regionie, jednakże ostatnie fakty zdają się temu zaprzeczać. Manufaktury zlokalizowane na terenie miasta produkowały głównie na rynek wewnętrzny o typowej specyfice regionalnej. Paleta produktów obejmowała ceramikę o różnorakich wzorach i wielkościach począwszy od doniczek, poprzez ceramikę użytkową na ceramice ozdobnej i zabawkach dla dzieci kończąc. Przed końcem XIX wieku popyt na wyroby ceramiczne drastycznie się obniżył. Do tego czasu produkcja tego typu wyrobów była bardzo atrakcyjna. Powstawały nowe manufaktury, kształcono nowych pracowników. Produkcja garncarstwa stała się mało opłacalna. W XX wieku ceramika użytkowa w wyniku małego popytu, a co za tym idzie znikomej produkcji prawie zanikła.

Współpraca

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowości partnerskie:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mapa Polski 1:500 000 Wojskowy Instytut Geograficzny Sztabu Generalnego W.P., Warszawa 1947 [1]
  2. Jarosław Kociuba "Pomorze. Praktyczny przewodnik turystyczny po ziemiach dawnego Księstwa Pomorskiego", Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2012