Przejdź do zawartości

Eugeniusz Popowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Popowicz
Ilustracja
Eugeniusz Popowicz (2015)
Herb duchownego Гдѣ просвѣщенїе мое и спаситель мой, кого убоюся
Pan światłem i zbawieniem moim
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

12 października 1961
Człuchów

Arcybiskup metropolita przemysko-warszawski
Okres sprawowania

od 2015

Biskup pomocniczy przemysko-warszawski
Okres sprawowania

2013–2015

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego

Diakonat

14 października 1986

Prezbiterat

17 października 1986

Nominacja biskupia

4 listopada 2013

Chirotonia biskupia

21 grudnia 2013

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 grudnia 2013

Miejscowość

Przemyśl

Miejsce

sobór św. Jana Chrzciciela

Konsekrator

Swiatosław Szewczuk

Współkonsekratorzy

Jan Martyniak
Włodzimierz Juszczak

Eugeniusz Mirosław Popowicz[1] (ur. 12 października 1961 w Człuchowie) – polski duchowny katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego, doktor prawa kanonicznego Kościołów Wschodnich, biskup pomocniczy przemysko-warszawski 2013–2015, arcybiskup metropolita przemysko-warszawski od 2015.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 października 1961 w Człuchowie[1]. W latach 1981–1986[2] odbył studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie[1]. Wyświęcony na diakona został 14 października 1986 przez arcybiskupa Myrosława Marusyna, sekretarza Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich[3], który 17 października 1986 w Stargardzie Szczecińskim udzielił mu również święceń prezbiteratu[2]. W latach 1988–1993[2] kontynuował studia w zakresie wschodniego prawa kanonicznego w Papieskim Instytucie Wschodnim w Rzymie[1], które ukończył z doktoratem[4].

W latach 1986–1988 pracował jako wikariusz w parafiach w Elblągu i Pasłęku[2]. Od 1993 do 1995 był wikariuszem sądowym w Metropolitalnym Sądzie Kościelnym we Lwowie oraz wykładowcą w miejscowym Wyższym Seminarium Duchownym[1][2]. W latach 1995–1996 pełnił funkcje proboszcza parafii w Górowie Iławeckim i Lelkowie, równocześnie piastując stanowisko wikariusza biskupiego[2]. Od 1996 do 2013[4] był proboszczem parafii archikatedralnej w Przemyślu i wikariuszem generalnym (protosyncellusem) archieparchii przemysko-warszawskiej[5]. Został włączony w skład rady kapłańskiej, kolegium konsultorów i rady ekonomicznej[5]. Został redaktorem „Przemyskich Archidiecezjalnych Wiadomości” i wszedł w skład kolegium redakcyjnego miesięcznika „Błahowist[5]. W 1995 otrzymał godność protojereja, a w 1996 tytuł mitrata[5]. Został mianowany kanonikiem kapituły przemyskiej[2], w której objął funkcję prepozyta[5].

4 listopada 2013 papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym archieparchii przemysko-warszawskiej ze stolicą tytularną Horrea Coelia[6][7]. Chirotonię biskupią otrzymał 21 grudnia 2013[3] w soborze św. Jana Chrzciciela w Przemyślu[8]. Konsekrował go arcybiskup Swiatosław Szewczuk, zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, któremu asystowali Jan Martyniak, arcybiskup metropolita przemysko-warszawski, i Włodzimierz Juszczak, biskup eparchialny wrocławsko-gdański[8]. Jako dewizę biskupią przyjął słowa Гдь просвѣщенїе мое и спаситель мой, кого убоюся (Pan światłem i zbawieniem moim)[9].

7 listopada 2015 papież Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą archieparchii przemysko-warszawskiej[4][10]. 19 grudnia 2015 odbył ingres do soboru archikatedralnego w Przemyślu i kanonicznie objął rządy w archieparchii[11]. 25 listopada 2020 został mianowany administratorem apostolskim nowo ustanowionej eparchii olsztyńsko-gdańskiej do czasu jej objęcia przez jej pierwszego biskupa[12][13], co nastąpiło 23 stycznia 2021[14].

W 2021 był współkonsekratorem podczas chirotonii biskupa eparchialnego olsztyńsko-gdańskiego Arkadiusza Trochanowskiego[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2019 został wyróżniony Medalem 100-lecia Odzyskania Niepodległości[15].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Nowy biskup pomocniczy obrządku greckokatolickiego. episkopat.pl (arch.), 2013-11-04. [dostęp 2016-11-04].
  2. a b c d e f g G. Polak: Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 293–294. ISBN 83-911554-0-4.
  3. a b c Eugeniusz Popowicz. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2021-01-23]. (ang.).
  4. a b c Rinuncia dell’Arcivescovo dell’Arcieparchia di Przemyśl-Warszawa dei Bizantini (Polonia) e nomina del successore. press.vatican.va, 2015-11-07. [dostęp 2015-11-07]. (wł.).
  5. a b c d e Nowy biskup pomocniczy archidiecezji przemysko-warszawskiej. ekai.pl, 2013-11-04. [dostęp 2014-07-26].
  6. Nomina del Vescovo Ausiliare dell’Arcieparchia di Przemyśl-Warszawa di rito bizantino-ucraino (Polonia). press.vatican.va, 2013-11-04. [dostęp 2014-07-25]. (ang.).
  7. Przemyśl: Ks. mitrat Eugeniusz Mirosław Popowicz biskupem pomocniczym archidiecezji przemysko-warszawskiej. episkopat.pl (arch.), 2013-11-04. [dostęp 2016-11-04].
  8. a b Zakończyła się chirotonia biskupia ks. Eugeniusza Popowicza Zakończyła się chirotonia biskupia ks. Eugeniusza Popowicza. ekai.pl, 2013-12-21. [dostęp 2014-07-25].
  9. Eugeniusz Popowicz na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2016-11-04].
  10. Przemyśl: Abp Jan Martyniak przechodzi na emeryturę. Bp Eugeniusz Popowicz – metropolitą przemysko-warszawskim obrządku greckokatolickiego. episkopat.pl (arch.), 2015-11-07. [dostęp 2016-11-04].
  11. Ingres abp. Popowicza do soboru archikatedralnego. niedziela.pl, 2015-12-19. [dostęp 2015-12-19].
  12. Erezione dell’Eparchia di Olsztyn-Gdańsk (Polonia) di rito bizantino-ucraino, rendendola suffraganea dell’Arcieparchia di Przemyśl-Warszawa, nomina del Primo Vescovo e modifica del nome dell’Eparchia di Wrocław-Gdańsk. press.vatican.va, 2020-11-25. [dostęp 2020-12-31].
  13. Reorganizacja Kościoła greckokatolickiego w Polsce. nuncjatura.pl, 2020-11-25. [dostęp 2020-11-25].
  14. Sakra i ingres bp. Trochanowskiego – zwierzchnika nowej diecezji greckokatolickiej. ekai.pl, 2021-01-23. [dostęp 2021-01-23].
  15. S. Gęsiorowski: Kalwaria Pacławska: Poświęcenie Alei Dębów Pamięci Kapelanów Katyńskich. przemyska.pl, 2019-05-12. [dostęp 2019-05-22].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]