Przejdź do zawartości

Alexander Zverev

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexander Zverev
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1997
Hamburg

Wzrost

198 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2013

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Aleksandr Zwieriew(inne języki)
Juan Carlos Ferrero (2017–2018)
Ivan Lendl (2018–2019)
David Ferrer (2020–2021)
Sergi Bruguera (2022–)

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

22

Najwyżej w rankingu

2 (13 czerwca 2022)

Australian Open

SF (2020, 2024)

Roland Garros

F (2024)

Wimbledon

4R (2017, 2021, 2024)

US Open

F (2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

68 (18 marca 2019)

Roland Garros

1R (2016)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 tenis ziemny
(gra pojedyncza)

Alexander „Sascha” Zverev (ur. 20 kwietnia 1997 w Hamburgu) – niemiecki tenisista pochodzenia rosyjskiego, złoty medalista igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze pojedynczej, dwukrotny zwycięzca ATP Finals (2018 i 2021), triumfator Australian Open 2014 w grze pojedynczej chłopców, reprezentant w Pucharze Davisa.

Jego starszy brat Mischa Zverev jest profesjonalnym tenisistą, zaś ojciec i jednocześnie trener zawodnika Aleksandr Zwieriew(inne języki) zdobywał medale w igrzyskach dobrej woli, uniwersjadzie i w zawodach Przyjaźń-84.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]
Alexander Zverev w 2016 roku

W maju 2015 roku Zverev razem z bratem awansowali do finału gry podwójnej zawodów ATP World Tour w Monachium. Para przegrała spotkanie o tytuł 6:4, 1:6, 5–10 z Alexandrem Peyą i Bruno Soaresem.

W lutym 2016 roku razem z bratem ponownie dostali się do finału podczas turnieju w Montpellier, przegrywając spotkanie o tytuł w dwóch setach. Pod koniec maja 2016 roku Zverev został finalistą gry pojedynczej turnieju ATP World Tour w Nicei, ponosząc porażkę w spotkaniu finałowym z Dominicem Thiemem. Trzy tygodnie później wystąpił w spotkaniu finałowym, tym razem w Halle, lecz nie sprostał Florianowi Mayerowi. We wrześniu 2016 wystąpił w turnieju w Petersburgu, pokonując w półfinale Tomáša Berdycha, a w finale Stana Wawrinkę, zdobywając tym samym swój premierowy tytuł w zawodach tej rangi.

W lutym 2017 Zverev został zwycięzcą gry pojedynczej i podwójnej w Montpellier. Mecz finałowy w singlu wygrał z Richardem Gasquetem, z kolei w deblu odniósł triumf wspólnie ze swoim bratem nad parą Fabrice MartinDaniel Nestor. W maju Niemiec wygrał 2 turnieje na podłożu ziemnym, był najlepszy w Monachium i zawodach ATP World Tour Masters 1000 w Rzymie. W stolicy Włoch wyeliminował m.in. Milosa Raonica i w finale 6:4, 6:3 Novaka Đokovicia. Zverev jako pierwszy Niemiec został mistrzem zawodów tej rangi od 2001 roku, gdy Tommy Haas wygrał w Stuttgarcie[1]. Sukces ten także premiował Zvereva do awansu do czołowej dziesiątki rankingu ATP[1]. W czerwcu osiągnął finał w Halle, w którym uległ Rogerowi Federerowi. W sierpniu zwyciężył najpierw w Waszyngtonie, następnie w Montrealu, rewanżując się Federerowi w meczu mistrzowskim.

Pod koniec lutego 2018 Zverev zakończył współpracę trenerską z Juanem Carlosem Ferrerem, z którym pracował od końca lipca 2017[2]. W sierpniu tego samego roku jego trenerem został Ivan Lendl[3] i był nim do lipca 2019 roku[4]. W sezonie 2018 Niemiec osiągnął pierwszy w karierze ćwierćfinał Wielkiego Szlema, podczas French Open. Wygrał jeden tytuł z trzech rozegranych finałów o randze ATP World Tour Masters 1000. W listopadzie został mistrzem ATP Finals, po finale z Novakiem Đokoviciem, z którym przegrał wcześniej mecz grupowy. Było to również pierwsze zwycięstwo Zvereva z tenisistą klasyfikowanym w danym czasie jako lider rankingu[5].

W roku 2019 po raz drugi zakwalifikował się do ćwierćfinału French Open oraz wygrał jeden turniej – w Genewie. Został także finalistą w Acapulco i Szanghaju. W Acapulco wspólnie z Mischą Zverevem zdobył tytuł w grze podwójnej.

Alexander Zverev (2020)

Na początku 2020 roku zanotował pierwszy wielkoszlemowy półfinał, przegrywając w tej fazie Australian Open z Dominicem Thiemem. We wrześniu osiągnął finał wielkoszlemowego US Open, w którym ponownie uległ Thiemowi wynikiem 6:2, 6:4, 4:6, 3:6, 6:7(6). W październiku zdobył tytuł w turnieju rozgrywanym w Kolonii. Kolejny triumf odniósł tydzień później, również w Kolonii. W zawodach w Paryżu w meczu finałowym pokonał go Daniił Miedwiediew.

W 2021 roku Zverev osiągnął ćwierćfinał Australian Open. W marcu triumfował w zawodach w Acapulco, pokonując w finale najwyżej rozstawionego Stefanosa Tsitsipasa. Kolejne turniejowe zwycięstwo odniósł w Madrycie, gdzie w meczu o trofeum zwyciężył z Matteo Berrettinim. Zverev został mistrzem olimpijskim w singlu podczas igrzysk olimpijskich w Tokio. W meczu o złoty medal pokonał Karena Chaczanowa 6:3, 6:1. Jego następnym zwycięskim turniejem były zawody w Cincinnati, gdzie pokonał w meczu mistrzowskim Andrieja Rublowa. W październiku wywalczył trofeum w Wiedniu. Zverev zwyciężył również w kończącym sezon turnieju ATP Finals w Turynie. W fazie grupowej pokonał Matteo Berrettiniego i Huberta Hurkacza, przegrał zaś z Daniiłem Miedwiediewem. W półfinale okazał się lepszy od Novaka Đokovicia, a w finale wygrał z Miedwiediewem 6:4, 6:4. Sezon zakończył na trzecim miejscu w rankingu singlowym ATP.

W sezonie 2022 uległ Aleksandrowi Bublikowi w finale rozgrywek w Montpellier. Nie obronił tytułu w Madrycie, gdzie w ostatnim meczu pokonał go Carlos Alcaraz.

W 2023 roku Zverev zwyciężył w zawodach w Hamburgu, pokonując w finale Laslo Đere 7:5, 6:3. W tym samym roku okazał się najlepszy również w Chengdu, gdzie w meczu o tytuł wygrał 6:7(2), 7:6(5), 6:3 z Romanem Safiullinem.

W kwietniu 2024 osiągnął finał zawodów deblowych w Monte Carlo, w którym razem z Marcelo Melo przegrali 7:5, 3:6, 5–10 z deblem Sander GilléJoran Vliegen. Miesiąc później Niemiec wygrał rozgrywki singlowe w Rzymie dzięki zwycięstwu w ostatnim spotkaniu z Nicolásem Jarrym 6:4, 7:5. W czerwcu zanotował finał wielkoszlemowy na kortach French Open, jednak w meczu mistrzowskim uległ Carlosowi Alcarazowi 3:6, 6:2, 7:5, 1:6, 2:6. W lipcu w finale zawodów w Hamburgu przegrał z Arthurem Filsem 3:6, 6:3, 6:7(1).

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu ATP w singlu był na 2. miejscu (13 czerwca 2022), natomiast w zestawieniu deblistów na 68. pozycji (18 marca 2019).

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (22–13)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 21 maja 2016 Nicea Ceglana Austria Dominic Thiem 4:6, 6:3, 0:6
Finalista 2. 19 czerwca 2016 Halle Trawiasta Niemcy Florian Mayer 2:6, 7:5, 3:6
Zwycięzca 1. 25 września 2016 Petersburg Twarda (hala) Szwajcaria Stan Wawrinka 6:2, 3:6, 7:5
Zwycięzca 2. 12 lutego 2017 Montpellier Twarda (hala) Francja Richard Gasquet 7:6(4), 6:3
Zwycięzca 3. 7 maja 2017 Monachium Ceglana Argentyna Guido Pella 6:4, 6:3
Zwycięzca 4. 21 maja 2017 Rzym Ceglana Serbia Novak Đoković 6:4, 6:3
Finalista 3. 25 czerwca 2017 Halle Trawiasta Szwajcaria Roger Federer 1:6, 3:6
Zwycięzca 5. 6 sierpnia 2017 Waszyngton Twarda Południowa Afryka Kevin Anderson 6:4, 6:4
Zwycięzca 6. 13 sierpnia 2017 Montreal Twarda Szwajcaria Roger Federer 6:3, 6:4
Finalista 4. 1 kwietnia 2018 Miami Twarda Stany Zjednoczone John Isner 7:6(4), 4:6, 4:6
Zwycięzca 7. 6 maja 2018 Monachium Ceglana Niemcy Philipp Kohlschreiber 6:3, 6:3
Zwycięzca 8. 13 maja 2018 Madryt Ceglana Austria Dominic Thiem 6:4, 6:4
Finalista 5. 20 maja 2018 Rzym Ceglana Hiszpania Rafael Nadal 1:6, 6:1, 3:6
Zwycięzca 9. 5 sierpnia 2018 Waszyngton Twarda Australia Alex de Minaur 6:2, 6:4
Zwycięzca 10. 18 listopada 2018 Londyn Twarda (hala) Serbia Novak Đoković 6:4, 6:3
Finalista 6. 3 marca 2019 Acapulco Twarda Australia Nick Kyrgios 3:6, 4:6
Zwycięzca 11. 25 maja 2019 Genewa Ceglana Chile Nicolás Jarry 6:3, 3:6, 7:6(8)
Finalista 7. 13 października 2019 Szanghaj Twarda Rosja Daniił Miedwiediew 4:6, 1:6
Finalista 8. 13 września 2020 US Open, Nowy Jork Twarda Austria Dominic Thiem 6:2, 6:4, 4:6, 3:6, 6:7(6)
Zwycięzca 12. 18 października 2020 Kolonia Twarda (hala) Kanada Félix Auger-Aliassime 6:3, 6:3
Zwycięzca 13. 25 października 2020 Kolonia Twarda (hala) Argentyna Diego Schwartzman 6:2, 6:1
Finalista 9. 8 listopada 2020 Paryż Twarda (hala) Rosja Daniił Miedwiediew 7:5, 4:6, 1:6
Zwycięzca 14. 20 marca 2021 Acapulco Twarda Grecja Stefanos Tsitsipas 6:4, 7:6(3)
Zwycięzca 15. 9 maja 2021 Madryt Ceglana Włochy Matteo Berrettini 6:7(8), 6:4, 6:3
Zwycięzca 16. 1 sierpnia 2021 Tokio Twarda Karen Chaczanow 6:3, 6:1
Zwycięzca 17. 22 sierpnia 2021 Cincinnati Twarda Rosja Andriej Rublow 6:2, 6:3
Zwycięzca 18. 31 października 2021 Wiedeń Twarda (hala) Stany Zjednoczone Frances Tiafoe 7:5, 6:4
Zwycięzca 19. 21 listopada 2021 Turyn Twarda (hala) Rosja Daniił Miedwiediew 6:4, 6:4
Finalista 10. 6 lutego 2022 Montpellier Twarda (hala) Kazachstan Aleksandr Bublik 4:6, 3:6
Finalista 11. 8 maja 2022 Madryt Ceglana Hiszpania Carlos Alcaraz 3:6, 1:6
Zwycięzca 20. 30 lipca 2023 Hamburg Ceglana Serbia Laslo Đere 7:5, 6:3
Zwycięzca 21. 26 września 2023 Chengdu Twarda Roman Safiullin 6:7(2), 7:6(5), 6:3
Zwycięzca 22. 19 maja 2024 Rzym Ceglana Chile Nicolás Jarry 6:4, 7:5
Finalista 12. 9 czerwca 2024 French Open, Paryż Ceglana Hiszpania Carlos Alcaraz 3:6, 6:2, 7:5, 1:6, 2:6
Finalista 13. 21 lipca 2024 Hamburg Ceglana Francja Arthur Fils 3:6, 6:3, 6:7(1)

Gra podwójna (2–6)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 4 maja 2015 Monachium Ceglana Niemcy Mischa Zverev Austria Alexander Peya
Brazylia Bruno Soares
6:4, 1:6, 5–10
Finalista 2. 7 lutego 2016 Montpellier Twarda (hala) Niemcy Mischa Zverev Chorwacja Mate Pavić
Nowa Zelandia Michael Venus
5:7, 6:7(4)
Zwycięzca 1. 12 lutego 2017 Montpellier Twarda (hala) Niemcy Mischa Zverev Francja Fabrice Martin
Kanada Daniel Nestor
6:4, 6:7(3), 10–7
Finalista 3. 25 czerwca 2017 Halle Trawiasta Niemcy Mischa Zverev Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
7:5, 3:6, 8–10
Finalista 4. 24 czerwca 2018 Halle Trawiasta Niemcy Mischa Zverev Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
6:7(1), 4:6
Finalista 5. 28 października 2018 Bazylea Twarda (hala) Niemcy Mischa Zverev Wielka Brytania Dominic Inglot
Chorwacja Franko Škugor
2:6, 5:7
Zwycięzca 2. 3 marca 2019 Acapulco Twarda Niemcy Mischa Zverev Stany Zjednoczone Austin Krajicek
Nowa Zelandia Artem Sitak
2:6, 7:6(4), 10–5
Finalista 6. 14 kwietnia 2024 Monte Carlo Ceglana Brazylia Marcelo Melo Belgia Sander Gillé
Belgia Joran Vliegen
7:5, 3:6, 5–10

Osiągnięcia w turniejach Wielkiego Szlema i ATP Tour Masters 1000 (gra pojedyncza)

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Wygrane turnieje Bilans w turnieju
Wielki Szlem
Australian Open 1R 3R 3R 4R SF QF 4R 2R SF 0 / 9 25–9
French Open 3R 1R QF QF 4R SF SF SF F 0 / 9 34–9
Wimbledon 2R 3R 4R 3R 1R NH 4R 3R 4R 0 / 8 16–8
US Open 1R 2R 2R 3R 4R F SF QF 0 / 8 22–8
Bilans spotkań 0–0 1–2 5–4 6–4 10–4 10–4 14–3 17–4 8–2 12–4 14–3 N/A 97–34
ATP Finals
ATP Finals RR W SF RR W RR 2 / 6 14–9
ATP Tour Masters 1000
Indian Wells 4R 3R 2R 3R NH QF 2R 4R QF 0 / 8 13–8
Miami 2R 2R QF F 2R NH 2R QF 2R SF 0 / 9 17–9
Monte Carlo 2R 3R SF 3R NH 3R SF 3R 3R 0 / 8 14–8
Madryt QF W QF NH W F 4R 4R 2 / 7 23–5
Rzym 2R W F 2R QF SF 4R W 2 / 8 24–6
Montreal/Toronto 1R W QF QF NH 2R 1 / 5 10–4
Cincinnati 1R 1R 2R 2R 2R 2R W SF 1 / 8 9–7
Szanghaj 3R 3R SF F NH 2R 0 / 5 10–5
Paryż 2R QF 3R F SF 3R 0 / 6 12–6
Bilans spotkań 0–0 1–2 8–7 21–7 24–8 11–9 4–2 19–5 13–5 15–9 16–4 N/A 132–58
Ranking na koniec sezonu
136 83 24 4 4 7 7 3 12 7 N/A

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

     RR, odpadł w fazie grupowej

     –, nie startował w turnieju głównym

     NH, turniej nie odbył się

Kariera juniorska

[edytuj | edytuj kod]

W 2013 roku osiągnął finał juniorskiego French Open w grze pojedynczej, ulegając jedynie reprezentantowi Chile Cristianowi Garínowi. W tym samym sezonie dotarł do półfinału US Open.

W 2014 roku zwyciężył w zawodach singlowych podczas wielkoszlemowego Australian Open.

Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie w singlu

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2013 2014
Australian Open 1R W
French Open F A
Wimbledon 3R A
US Open SF A

Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie w deblu

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2013 2014
Australian Open 1R QF
French Open 1R A
Wimbledon A A
US Open QF A

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 2013 French Open, Paryż Ceglana Chile Cristian Garín 4:6, 1:6
Zwycięzca 1. 2014 Australian Open, Melbourne Twarda Stany Zjednoczone Stefan Kozlov 6:3, 6:0

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Alexander Zverev jest synem zawodowych tenisistów Iriny Zwieriewej(inne języki) oraz Aleksandra Zwieriewa(inne języki), którzy w 1991 wyemigrowali ze Związku Radzieckiego do Hamburga[6]. Ze związku z Brendą Pateą ma córkę, która urodziła się w 2021 roku[7]. Od 2021 związany z modelką Sophią Thomallą[8].

W 2020 była dziewczyna Zvereva, Olya Sharypova oskarżyła go o znęcanie się fizyczne i psychiczne nad nią, jednak nie złożyła zawiadomienia w tej sprawie[9]. ATP przeprowadziło 15-miesięczne dochodzenie, w wyniku którego nie znaleźli wystarczających dowodów na poparcie opublikowanych przez Sharypovą zarzutów o znęcanie[10].

2 października 2023 sąd w Berlinie nałożył na Alexandra Zvereva obowiązek zapłaty grzywny w wysokości 450 000 euro w związku z oskarżeniem o znęcanie się fizyczne nad Brendą Pateą, do którego miało dojść podczas kłótni w Berlinie w maju 2020[11]. Zverev zaskarżył to postanowienie, wobec czego sąd rejonowy w Berlinie wyznaczył rozpoczęcie procesu na 31 maja 2024[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Grupa Wirtualna Polska, ATP Rzym: Alexander Zverev nie dał żadnych szans Novakowi Djokoviciowi. Wielki sukces Niemca!, „sportowefakty.wp.pl”, 21 maja 2017 [dostęp 2017-05-21] (pol.).
  2. Wirtualna Polska Media, Koniec współpracy Alexandra Zvereva i Juana Carlosa Ferrero. Przyczyną – nieprofesjonalny tryb życia Niemca, „sportowefakty.wp.pl”, 26 lutego 2018 [dostęp 2018-02-27] (pol.).
  3. Jonathan Jurejko: Alexander Zverev stuns Novak Djokovic to win ATP Finals in London. BBC Sport, 2018-11-19. [dostęp 2018-12-30]. (ang.).
  4. Sportclub: Tennisprofi Zverev bestätigt Trennung von Lendl. ndr.de, 2019-07-26. [dostęp 2019-07-30]. (niem.).
  5. Stunning Sascha Beats Novak For His Biggest Title | ATP Tour | Tennis [online], ATP Tour [dostęp 2020-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-30].
  6. Nick Pachelli: The Rise of Alexander Zverev. nytimes.com, 27 sierpnia 2017. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
  7. Andrew Reid: Alexander Zverev’s ex gives birth amid messy custody saga. au.sports.yahoo.com, 13 marca 2021. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
  8. Amanda Gawron: Rywal Hurkacza zakochany po uszy. Pokazał romantyczne zdjęcia z ukochaną. sport.interia.pl, 3 grudnia 2023. [dostęp 2024-05-27].
  9. Marcin Uszyński: Przemoc domowa. Kara. ATP reaguje. Czarne chmury nad Zverevem. tenismagazyn.pl, 27 listopada 2023. [dostęp 2024-05-27].
  10. ATP won’t discipline Zverev after investigation into abuse claims. ESPN.com, 31 stycznia 2023. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
  11. Alexander Zverev fined by court over physical abuse allegations. ESPN.com, 1 listopada 2023. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
  12. D’Arcy Maine: Alexander Zverev domestic abuse charges: What to know. ESPN.com, 25 stycznia 2024. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]