kil

• Geluid:  kil    (hulp, bestand)
• IPA: /kɪl/

• kil

• In de betekenis van ‘koud’ voor het eerst aangetroffen in 1628 ^[1]
• [zelfstandig naamwoord] van Middelnederlands kille^[2][3]

de kil v / m

1. kreek, smal en diep riviertje, door stromend water diep uitgesleten geul van een rivier of tussen wadden

• kille

kil

1. een koud gevoel gevend
2. zonder het tonen van emoties, ijzig [2]
3. (meteorologie) guur [1], koud (v.h. weer)

   • Het is een kille dag vandaag. 

• kilheid, kilkoud, killig, kilte, verkillen

kil

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van killen
   

   • Ik kil. 

2. gebiedende wijs van killen
   

   • Kil! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van killen
   

   • Kil je? 

• Het woord kil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kil" herkend door: