gelofte

Nederlands

In de betekenis van ‘plechtige belofte’ voor het eerst aangetroffen in 1285 ^[1]
Naamwoord van handeling van geloven met het achtervoegsel -te ^[2]

de gelofte v

een plechtige verklaring iets voortaan te zullen doen of na te zullen laten
- Bij zijn toetreden tot de orde legde hij een gelofte van armoede af .

1. een plechtige verklaring iets voortaan te zullen doen of na te zullen laten

Het woord gelofte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

96 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.^[3]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	gelofte	geloftes geloften
verkleinwoord	geloftetje	geloftetjes