Naar inhoud springen

Neo-classical metal

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Heavy metal
Hoofdartikel heavy metal
Stilistische oorsprong blues, rock-'n-roll, klassieke muziek
Culturele oorsprong jaren zestig, Europa, Verenigd Koninkrijk
Vaak toegepaste
instrumenten
gitaar, basgitaar, drumstel, keyboard
Populariteit wereldwijd
Subgenres
avant-gardemetal · black metal · deathmetal · doommetal · folkmetal · gothic metal · groovemetal · hairmetal · neo-classical metal · new wave of British heavy metal · powermetal · progressieve metal · speedmetal · thrashmetal · Vikingmetal
Fusiongenres
alternatieve metal · blackened deathmetal · funkmetal · grindcore · industrial metal · melodieuze deathmetal · metalcore · nu metal · rapcore · sludgemetal · stonerrock · symfonische metal · thrashcore
Regionale scenes
Göteborgmetal · new wave of British heavy metal · Bay Area-thrashmetal
Verwante onderwerpen
mode · geschiedenis · bands · muzikanten · metal-umlaut
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Neo-classical metal is een subgenre van metal dat sterk beïnvloed wordt door de klassieke muziek van voor 1900, zowel in de speeltechniek als in de composities. Het bevat complexe muzikale structuren, zoals in de progressieve rock. Grondlegger van het genre is Ritchie Blackmore die in de jaren zeventig de liedjes van Deep Purple en Rainbow doorspekte met klassiek geïnspireerde passages. Daarnaast waren er nog andere gitaristen zoals Randy Rhoads en Uli Jon Roth. De benaming neo-classical metal kwam pas later, toen de Zweedse gitaarvirtuoos Yngwie Malmsteen doorbrak met in zijn kielzog nog een schare gitaristen die melodie en vingervlugheid wisten te koppelen.

Op Wikipedia besproken muzikanten:

Op Wikipedia besproken bands:

Gerelateerde metalgenres

[bewerken | brontekst bewerken]