Naar inhoud springen

Jimmy Wang

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jimmy Wang (Wang Yeu-tzuoo)
Jimmy Wang
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Taiwan Taiwanese
Geboorteplaats Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië
Geboortedatum 8 februari 1985
Woonplaats Taipei
Lengte 1,80 m
Gewicht 73 kg
Profdebuut 2001
Slaghand Rechts
Totaal prijzengeld 1.150.226 US dollar
Coach Dejan Petrovic
Vahe Assadourian
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 36–42
Titels 0
Hoogste positie 85 (6 maart 2006)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2006)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2006)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2014)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2012)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 7–18
Titels 0
Hoogste positie 190 (22 juli 2013)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2013)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2006)
Laatst bijgewerkt op: 1 juli 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Jimmy Wang (echte naam Wang Yeu-tzuoo, Saoedi-Arabië, 8 februari 1985) is een Taiwanees tennisser. Hij heeft nog geen grandslamtoernooien gewonnen, maar deed over meerdere jaren wel mee met deze toernooien. Hij heeft nog geen ATP-titel of -finale behaald. Wel heeft hij vijf challengers in het enkelspel en één challenger in het dubbelspel op zijn naam staan.

Jaarverslagen

[bewerken | brontekst bewerken]

Kreeg zijn eerste punten door de halve finale van Jakarta Futures te bereiken.

Maakte zijn Davis Cup-debuut tegen Pakistan, waar hij enkele partijen won. Won ook een ronde tegen Maleisië. Won een futures-titel in Fukuoka, Japan. Futures-finalist in Kaohsiung, Taiwan en Nonthaburi, Thailand. Had een 26-10 futures-winst/verlies-balans. Won twee dubbelspeltitels in de futures-toernooien van Manilla.

Won twee rondes in de Davis Cup tegen Hongkong. Won zijn eerste challengertoernooi in Fargʻona tegen Tuomas Ketola. Won futures-toernooien in Oezbekistan en Verenigde Staten. Bereikte ook drie keer de finale in een futures-toernooi. Bereikte een winst/verlies-balans van 25-8 in de futures-toernooien en 8-8 in de challengertoernooien.

Zijn eerste verloren partij in de Davis Cup was tegen Ben-Qiang Zhu (China). Hij herpakte zich en won de volgende ronde tegen Shao-Xuan Zeng. Hij won nog een ronde tegen Hiu-Tung Yu (Hongkong). Finalist in challengers van Andorra (verloor van Grégory Carraz) en Hubli-Dharwad (verloor van Danai Udomchoke). Won twee futures-toernooien met een winst/verlies-balans van 17-4. Hij had een balans van 19-17 in challengers. Een balans van 3-0 in het Davis Cup-dubbelspel. Hij was finalist in het dubbelspel van de challenger van Kioto met zijn partner Jan Hájek.

Gekwalificeerd voor Wimbledon, waar hij zijn grandslamdebuut maakte (verloor in de eerste ronde van Andy Roddick). Kwalificeerde zich ook voor ATP-toernooi van Washington en ATP-toernooi van Tokio. Bereikte de tweede ronde in Tokio (versloeg in de eerste ronde Jeff Morrison, verloor in de tweede ronde van David Nalbandian). Won een ronde in het enkelspel tijdens de Davis cup van Pakistan. Bereikte vier keer de halve finale van challengers. Had een winst/verlies-balans van 22-18 in challengers. Won ook een ronde in het dubbelspel op Davis cup van Pakistan (zijn partner: Lu Yen-hsun). Was finalist in het dubbelspel van de challenger van Forest Hills (zijn partner: Michael Berrer).

De Taiwanese no. 1 bereikte voor de eerste keer in zijn carrière de top 100 en verbeterde zijn eindejaarranking voor het vijfde jaar op rij. Opende het seizoen met een Australian Open-debuut als een wildcard-speler (verloor van Tomas Zib). Speelde zijn eerste international series-toernooi op het ATP-toernooi van Marseille (verloor van Ivo Karlović), daarna kwalificeerde hij zich voor het ATP-toernooi van Rotterdam (verloor van Joachim Johansson). In de Davis cup moest hij het opnemen tegen Japan, waar hij zijn eerste partij verloor tegen Takao Suzuki, maar zijn tweede won tegen Gouichi Motomura. Verloor daar het dubbelspel tegen Thomas Shimada en Takao Suzuki (zijn partner: Lu Yen-hsun). Won de titel van de challenger van Ho Chi Minhstad (versloeg Tomas Behrend). Hij verloor de enkelspelpartij en de dubbelspelpartij op Davis cup tegen Pakistan op gras als ondergrond. Kwalificeerde zich voor het ATP-toernooi van Halle en bereikte daar de tweede ronde (versloeg in de eerste ronde Michaël Llodra, maar verloor in de tweede ronde van Philipp Kohlschreiber). Greep een titel in de Spaanse futures in juni. In juli en augustus drie challengerfinales. Eindigde als finalist in Valladolid (verloor van Filip Prpic) en in Segovia (verloor van Michael Berrer) alvorens een titel te winnen in Istanboel (versloeg Michael Berrer). Op het ATP-toernooi van Peking verloor hij in de eerste ronde van Rafael Nadal. Bereikte zijn eerste kwartfinale in ATP op het ATP-toernooi van Bangkok, hij versloeg daar Kevin Kim en Tommy Haas, maar verloor van Jarkko Nieminen. Bereikte een winst/verlies-balans van 30-12 bij de challengers. In het dubbelspel bereikte hij één futures-finale. Bereikte de kwartfinale in het ATP-toernooi van Peking (zijn partner: Danai Udomchoke). Hij verdiende dit jaar US$ 129.193.

De Taiwanese tennisser stond aan het einde van dit jaar in de top 150 voor het derde jaar op rij. Had een winst/verlies-balans van 5-2 in ATP-toernooien, met als hoogtepunt een kwartfinale op het ATP-toernooi van Bangkok (verloor van Dmitri Toersoenov) in september. Deed mee aan Wimbledon, waar hij de tweede ronde bereikte (verloor van Jonas Björkman). Won zijn twee Davis cup-partijen tegen China (Yu Xin-yuan en Sun Peng) in april. Had een 19-9-balans in challengers, met twee titels: in Busan (won van Jan Vacek) en in Recanati (won van Andrej Goloebev). In het dubbelspel was hij finalist in Ho Chi Minhstad (zijn partner: Sebastian Rieschick).

Finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
Gewonnen challengers
1. 13 mei 2002 Vlag van Oezbekistan Fargʻona Hardcourt Vlag van Finland Tuomas Ketola 6-3, 6-1
2. 14 maart 2005 Vlag van Vietnam Ho Chi Minhstad Hardcourt Vlag van Duitsland Tomas Behrend 6-3, 7-64
3. 5 september 2005 Vlag van Turkije Istanboel Hardcourt Vlag van Duitsland Michael Berrer 4-6, 6-4, 6-3
4. 28 mei 2007 Vlag van Zuid-Korea Busan Hardcourt Vlag van Tsjechië Jan Vacek 6-3, 6-2
5. 23 juli 2007 Vlag van Italië Recanati Hardcourt Vlag van Kazachstan Andrej Goloebev 6-3, 3-6, 6-4

Finaleplaatsen dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
Gewonnen challengers herendubbel
1. 25 maart 2013 Vlag van Guadeloupe Le Gosier Hardcourt Vlag van Israël Dudi Sela Vlag van Duitsland Philipp Marx
Vlag van Roemenië Florin Mergea
6-1, 6-2

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 2004 2005 2006 2007 2012 2013 2014 2015 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 2R 1R 1R 1-4
Roland Garros 1R 0-1
Wimbledon 1R 2R 2R 1R 2R 3R 5-6
US Open 1R 2R 1-2
Winst-verlies 0-1 0-1 2–4 1-1 1-2 1-1 2-2 0-1 7-13
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells 0-0
Miami 1R 0-1
Monte Carlo 0–0
Hamburg l.c. 0–0
Madrid 0-0
Rome 0-0
Montreal/Toronto 0–0
Cincinnati 0-0
Shanghai l.c. 0–0
Parijs 0-0
Olympische Spelen
Olympische Spelen g.t. g.t. 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Totaal winst-verlies 2-3 4-10 10-16 5-2 3-4 1-3 4-5 1-1 41-48
Eindejaarsranking 168 103 147 146 156 166 124 310 n.v.t.

Mannendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 2006 2013 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 0-1
Roland Garros 0-0
Wimbledon 0-0
US Open 1R 1R 0-1
Winst-verlies 0–1 0-1 0-2
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
Olympische Spelen
Olympische Spelen g.t. 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0
Eindejaarsranking 537 265 n.v.t.
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Jimmy Wang.