animadverti
Appearance
Discretiva
animadverti dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
animadvertī | —
|
praesens | passiva | infinitivus | animadvertō (animadvertere) |
animadvertī | prima singularis | perfectum | activa | indicativus | animadvertō (animadvertere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /a.ni.madˈwer.tiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: a·ni·mad·ver·tī — morphologica: anim-ad-vert-i
Loci
[+/-]Apuleius ca. 125–170 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 4. Sectio 80. Versus 5 — animadverti
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: animadverti.