in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Raymond Moore
|
Raymond Moore in 1985
|
Volle naam
|
Raymond J. Moore
|
Land
|
Suid-Afrika
|
Woonplek
|
Palm Desert, Kalifornië
|
Geboortedatum
|
24 Augustus 1946 (1946-08-24) (78 jaar oud) [1]
|
Geboorteplek
|
Johannesburg, Gauteng[1]
|
Lengte
|
1,83 m[1]
|
Gewig
|
75 kg[1]
|
Begin professioneel
|
1968 (amateurtoer vanaf 1963)
|
Spelstyl
|
Regshandig (eenhandige handrughou)[1]
|
Loopbaan-wengeld
|
$328[1]
|
Enkelspel
|
Loopbaanrekord
|
358–388 (47,98%)[1]
|
Loopbaantitels
|
1[1]
|
Hoogste rang
|
No. 32 (15 Februarie 1975)[1]
|
Grand Slam-uitslae
|
Australiese Ope
|
3R (1969, 1976)
|
Franse Ope
|
4R (1972)
|
Wimbledon
|
KE (1968)
|
VSA-Ope
|
KE (1977)
|
Dubbelspel
|
Loopbaan-rekord
|
260–299 (46,51%)[1]
|
Loopbaantitels
|
8[1]
|
Hoogste rang
|
137 (2 Januarie 1984)[1]
|
Laaste opgedateer op: 23 Februarie 2021.
|
Raymond J. "Ray" Moore (gebore 24 Augustus 1946 in Johannesburg) is 'n voormalige professionele tennisspeler van Suid-Afrika. Hy het agt dubbelspeltitels oor sy loopbaan gewen, en was 12 keer die naaswenner in die dubbelspel gewees. Moore het ook tussen 1967 en 1977 aan 12 Davisbeker-toernooie deelgeneem, insluitend die oorwinning van 1974, met 'n 12–10 rekord in enkels en 'n 0–1 rekord in dubbels.
Uitslag
|
No.
|
Datum
|
Toernooi
|
Oppervlak
|
Spanmaat
|
Opponente in die eindstryd
|
Telling in eindstryd
|
Naaswenner
|
1.
|
1969
|
Toronto, Kanada
|
Klei
|
Butch Buchholz
|
Ron Holmberg John Newcombe
|
3–6, 6–4
|
Naaswenner
|
2.
|
1971
|
Auckland, Nieu-Seeland
|
Hard
|
Brian Fairlie
|
Bob Carmichael Ray Ruffels
|
3–6, 7–6, 4–6, 6–4, 3–6
|
Naaswenner
|
3.
|
1973
|
Londen, Verenigde Koninkryk
|
Gras
|
Ray Keldie
|
Tom Okker Marty Riessen
|
4–6, 5–7
|
Naaswenner
|
4.
|
1973
|
Aptos, Verenigde State
|
Hard
|
Onny Parun
|
Jeff Austin Fred McNair
|
2–6, 1–6
|
Wenner
|
1.
|
1974
|
Tokio, Japan
|
|
Onny Parun
|
Juan Gisbert Sr. Roger Taylor
|
4–6, 6–2, 6–4
|
Wenner
|
2.
|
1974
|
Wene, Oostenryk
|
Hard (i)
|
Andrew Pattison
|
Bob Hewitt Frew McMillan
|
6–4, 5–7, 6–4
|
Naaswenner
|
5.
|
1975
|
Tucson, VSA
|
Hard
|
Dennis Ralston
|
William Brown Raúl Ramírez
|
6–2, 6–7, 4–6
|
Wenner
|
3.
|
1975
|
Montreal, Kanada
|
Hard
|
Cliff Drysdale
|
Jan Kodeš Ilie Năstase
|
6–4, 5–7, 7–6
|
Naaswenner
|
6.
|
1976
|
Palm Springs, VSA
|
Hard
|
Erik Van Dillen
|
Colin Dibley Sandy Mayer
|
4–6, 7–6, 6–7
|
Naaswenner
|
7.
|
1976
|
Düsseldorf, Duitsland
|
Klei
|
Bob Carmichael
|
Wojtek Fibak Karl Meiler
|
4–6, 6–4, 4–6
|
Wenner
|
4.
|
1976
|
Maui, VSA
|
Hard
|
Allan Stone
|
Dick Stockton Roscoe Tanner
|
6–7, 6–3, 6–4
|
Naaswenner
|
8.
|
1977
|
Johannesburg, Suid-Afrika
|
Hard
|
Peter Fleming
|
Bob Lutz Stan Smith
|
3–6, 5–7, 7–6, 6–7
|
Wenner
|
5.
|
1978
|
Palm Springs, VSA
|
Hard
|
Roscoe Tanner
|
Bob Hewitt Frew McMillan
|
6–4, 6–4
|
Wenner
|
6.
|
1978
|
Johannesburg, Suid-Afrika
|
Hard
|
Peter Fleming
|
Bob Hewitt Frew McMillan
|
6–3, 7–6
|
Naaswenner
|
9.
|
1979
|
Johannesburg, Suid-Afrika
|
Hard
|
Ilie Năstase
|
Colin Dowdeswell Heinz Günthardt
|
3–6, 6–7
|
Wenner
|
7.
|
1979
|
Atlanta, VSA
|
Hard
|
Ilie Năstase
|
Steve Docherty Eliot Teltscher
|
6–4, 6–2
|
Naaswenner
|
10.
|
1980
|
New Orleans, VSA
|
Mat
|
Robert Trogolo
|
Terry Moor Eliot Teltscher
|
6–7, 1–6
|
Naaswenner
|
11.
|
1980
|
Parys, Frankryk
|
Mat
|
Brian Gottfried
|
Paolo Bertolucci Adriano Panatta
|
4–6, 4–6
|
Wenner
|
8.
|
1981
|
Johannesburg, Suid-Afrika
|
Hard
|
Bernard Mitton
|
Bob Hewitt Frew McMillan
|
7–5, 3–6, 6–1
|
Naaswenner
|
12.
|
1981
|
Hilversum, Nederland
|
Klei
|
Andrew Pattison
|
Heinz Günthardt Balázs Taróczy
|
0–6, 2–6
|
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 (en) "Player profile – Raymond Moore". ATP World Tour. Besoek op 23 Februarie 2021.