barada

(etimolodjeye nén acertinêye) motoit mot edvinté ou Spotchî aplacaedje di :

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /ba.ʀa.da/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /ba.ʀa.da/
• Ricepeures : ba·ra·da

barada omrin

1. (mot d’ mousseure) sôre di veule ki pind padrî l' tchapea d' ene Årdinwèsse ou li tchapea lu-minme.
   • on tchapea a barada
   • mete si barada po-z aler fener
   • mete si bea barada d' dîmegne
   • Les clairs cotrês des fenresses et leus blancs baradas baltèt-st å vint — Henri Simon, "Fènå-meûs" (1907) (fråze rifondowe).
   • E ptit hamtea la k' on vike ouy
     Come on l' a todi fwait dviè la,
     Wice k' on trouve si beas les bleus ouys
     Cwand i s' catchèt dzo l' barada
     — Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 26 (fråze rifondowe).
2. (imådjreçmint) (belès-letes) petales d' ene fleur.
   • Fwait a fwait k' ele s' enaire, on direut k' ele vout rdjonde
     Ene nûlêye, cradjolêye come on crolé dama
     C' est vraiy, cisse cial l' assaetche e s' rôzé barada
     — Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 75 (fråze rifondowe).
3. cayet ki baltêye.
4. loigne feme.
   • On sot barada.

1. (vî mot) barada di tchminêye : egordinaedje ki wårixheut li dzeu do djivå.

• (loigne feme) : bada

• (tchapea) båbeu, båbe, balta
• (tchminêye) : bråye

w. do Levant Basse Årdene