Przejdź do zawartości

Objaw patognomoniczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Objaw patognomoniczny (często niepoprawnie: patognostyczny lub patognomiczny)[1] lub znamiennyobjaw kliniczny, którego znalezienie u pacjenta często wystarcza do rozpoznania choroby. Za taki objaw można więc uważać tylko taki, który występuje wyłącznie przy jednej chorobie (czyli jest dla niej swoisty). Przykładem mogą być plamki Koplika-Fiłatowa wskazujące na odrę.

Należy jednak podkreślić, że z biegiem historii niektóre objawy uznane za patognomoniczne okazały się występować i w innych chorobach. Przykładem jest objaw Argylla Robertsona, dawniej uważany za objaw patognomoniczny kiły (obecnie wiadomo, że występuje też w innych chorobach). Tak więc zawsze lekarz, by nie popełnić błędu, powinien poszukać innych symptomów występujących w danej chorobie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Feliks Bolechowski Podstawy ogólnej diagnostyki klinicznej, str. 17 (PZWL, Warszawa 1989) ISBN 83-200-0965-0