Przejdź do zawartości

Michel Durafour

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michel Durafour
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1920
Saint-Étienne

Data i miejsce śmierci

27 lipca 2017
Saint-Étienne

Zawód, zajęcie

polityk, pisarz, dziennikarz

Michel Durafour (ur. 11 kwietnia 1920 w Saint-Étienne, zm. 27 lipca 2017 tamże[1]) – francuski polityk, pisarz, dziennikarz i samorządowiec, parlamentarzysta, w latach 1974–1976 i 1988–1991 minister.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Lycée de Saint-Étienne oraz studia prawnicze na Uniwersytecie Paryskim[2], kształcił się także w École libre des sciences politiques[3]. W latach 1944–1946 był urzędnikiem ministerstwa informacji. Później zajmował się dziennikarstwem i pisarstwem[2]. Publikował m.in. powieści szpiegowskie, kryminalne i thrillery, w działalności literackiej używał pseudonimów Pierre Jardin, Cécil Viborg i Rémi Sibel[4].

Jako polityk był związany z francuskim nurtem radykalnym, działał w Partii Radykalnej[3] i później we współtworzonej przez to ugrupowanie federacyjnej Unii na rzecz Demokracji Francuskiej[1]. W Senacie w latach 80. należał do związanej z radykałami frakcji Gauche démocratique[5].

W latach 1947–1965 był zastępcą mera Saint-Étienne, następnie do 1977 sprawował urząd mera tej miejscowości[2]. W latach 1949–1955 i 1967–1979 wchodził w skład rady generalnej departamentu Loara. Od 1974 do 1997 zasiadał w radzie regionu Rodan-Alpy, w latach 1980–1981 pełnił funkcję jej przewodniczącego[3].

Był członkiem obu izb francuskiego parlamentu. W 1967, 1968, 1973 i 1978 uzyskiwał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego III, IV, V i VI kadencji z Loary[1]. W latach 1965–1967 i 1983–1988 wchodził w skład Senatu[5].

Obejmował stanowiska rządowe w gabinetach, którymi kierowali gaullista Jacques Chirac, centrysta Raymond Barre i socjalista Michel Rocard. Był ministrem pracy (od maja 1974 do sierpnia 1976), ministrem delegowanym przy premierze do spraw gospodarki, finansów i budżetu (od sierpnia 1976 do marca 1977), ministrem służb publicznych i reformy administracyjnej (od maja 1988 do maja 1991) oraz ministrem stanu (od lutego 1989 do maja 1991)[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Michel Durafour. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2018-02-18]. (fr.).
  2. a b c International Who’s Who 2004. Londyn: Europa Publications Limited, 2003, s. 466. [dostęp 2018-02-18]. (ang.).
  3. a b c Michel Durafour. economie.gouv.fr, 18 listopada 2011. [dostęp 2018-02-18]. (fr.).
  4. Michel Durafour. Biblioteka Narodowa Francji. [dostęp 2018-02-18]. (fr.).
  5. a b Michel Durafour. senat.fr. [dostęp 2018-02-18]. (fr.).
  6. Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve République. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2024-08-17]. (fr.).