Wikipedia

Shanghai Masters 2009

Roewe Shanghai Masters – pierwszy turniej rankingowy sezonu snookerowego 2009/2010, rozgrywany w dniach 7–13 września 2009 roku w hali widowiskowej Grand Stage w Szanghaju.

Shanghai Masters
2008 2009 2010
Ilustracja
Liczba uczestników

39

Miejsce

Grand Stage, Szanghaj

Zwycięzca

Anglia Ronnie O’Sullivan

II miejsce

Liang Wenbo

Najwyższy break

133 Anglia Shaun Murphy

Rozegrane mecze

38

Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Anglik Ricky Walden, który przegrał w ćwierćfinale z Liangiem Wenbo 3−5.

Zwycięzcą turnieju został Ronnie O’Sullivan, który w finale pokonał Lianga Wenbo 10−5. Dla Anglika była to 22. wygrana w imprezie rankingowej w karierze[1].

Nagrody

edytuj

Nagrody w finale[2]:

  • £55 000 – zwycięzca turnieju
  • £28 000 – drugie miejsce

Dojście do danej fazy turnieju:

  • £14 000 – półfinał
  • £7525 – ćwierćfinał
  • £5370 – ostatnia szesnastka
  • £3640 – ostatnia trzydziestka dwójka
  • £2050 – ostatnia czterdziestka ósemka
  • £1400 – ostatnia sześćdziesiątka czwórka

Breaki:

  • £20 000 – maksymalny break
  • £2000 – najwyższy break

Całość puli to £300 000.

Wydarzenia związane z turniejem

edytuj
  • Stephen Maguire wycofał się z turnieju po kontuzji ramienia[3].
  • Mark J. Williams jeszcze przed turniejem (w sierpniu) złamał nadgarstek, co jednak nie przeszkodziło mu we wzięciu udziału w zawodach.
  • Obrońca tytułu mistrzowskiego, Anglik, Ricky Walden przegrał w ćwierćfinale z Liangiem Wenbo 3:5.
  • Liang Wenbo po raz pierwszy w karierze awansował do finału turnieju rankingowego.

Zawodnicy

edytuj

Zawodnicy rozstawieni

edytuj

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Jako drugi rozstawiony został aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej (w nawiasie podano rundę w której zawodnik zakończył swój udział w turnieju):

  1.   Ricky Walden (obrońca tytułu) (QF)
  2.   John Higgins MBE (SF)
  3.   Ronnie O’Sullivan (W)
  4.   Stephen Maguire (1R)
  5.   Shaun Murphy (SF)
  6.   Allister Carter (2R)
  7.   Ryan Day (QF)
  8.   Mark Selby (1R)
  1.   Marco Fu (2R)
  2.   Neil Robertson (1R)
  3.   Stephen Hendry MBE (2R)
  4.   Mark Allen (1R)
  5.   Joe Perry (1R)
  6.   Ding Junhui (QF)
  7.   Peter Ebdon (1R)
  8.   Mark Williams MBE (2R)

Zawodnicy nierozstawieni

edytuj

Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju Shanghai Masters poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):

Runda dzikich kart

edytuj

Mecze rundy dzikich kart rozegrano 7 września 2009 roku. W przeciwieństwie do poprzedniego roku, w 2009 roku nie wszyscy gracze z dziką kartą byli reprezentantami Chin.

Main Tour Wynik Dzika karta
  Marcus Campbell 5-1   Tang Jun
  Andrew Higginson 1-5   Tian Pengfei
  Ken Doherty 5-0   Aditya Mehta
  Graeme Dott 5-3   Mohammed Shehab
  Nigel Bond 5-4   Yu Delu
  Gerard Greene 4-5   Li Yan
  Matthew Selt 5-0   Shi Hanqing

Drabinka turniejowa

edytuj

[5][6]

Pierwsza Runda (do 5 frame’ów)Druga Runda (do 5 frame’ów)Ćwierćfinały (do 5 frame’ów)Półfinały (do 6 frame’ów)Finał (do 10 frame’ów)
 Ricky Walden5
 Mark King1
 Ricky Walden5
 Stephen Hendry1
 Stephen Hendry5
 Marcus Campbell4
 Ricky Walden3
 Liang Wenbo5
 Peter Ebdon1
 Liang Wenbo5
 Liang Wenbo5
 Allister Carter0
 Allister Carter5
 Tian Pengfei3
 Liang Wenbo6
 Shaun Murphy5
 Shaun Murphy5
 Michael Holt1
 Shaun Murphy5
 Jamie Cope0
 Joe Perry4
 Jamie Cope5
 Shaun Murphy5
 Ken Doherty0
 Neil Robertson4
 Ken Doherty5
 Ken Doherty5
 Barry Hawkins4
 Stephen Maguirew/d*
 Barry Hawkinsw/o
 Liang Wenbo5
 Ronnie O’Sullivan10
 Ronnie O’Sullivan5
 Graeme Dott0
 Ronnie O’Sullivan5
 Marco Fu2
 Marco Fu5
 Nigel Bond4
 Ronnie O’Sullivan5
 Ding Junhui3
 Ding Junhui5
 Stephen Lee2
 Ding Junhui5
 Stuart Bingham2
 Mark Selby3
 Stuart Bingham5
 Ronnie O’Sullivan6
 John Higgins1
 Ryan Day5
 Li Yan3
 Ryan Day5
 Matthew Stevens1
 Mark Allen2
 Matthew Stevens5
 Ryan Day1
 John Higgins5
 Mark J. Williams5
 Joe Swail3
 Mark J. Williams1
 John Higgins5
 John Higgins5
 Matthew Selt2

Finał

edytuj

[5][6]

Finał: Do 10 frame’ów
Shanghai Grand Stage, Szanghaj, Chiny, 13 września 2009. Sędzia:   Eirian Williams
Liang Wenbo
  		5 – 10 Ronnie O’Sullivan
 
Sesja południowa: 2-70(70), 59-73, 53-78, 67-27, 0-87(80), 81(81)-0,
7-75(75), 34-99(91), 89(89)-0
Sesja wieczorna: 63-9, 0-109(109), 62-51, 26-85(56), 43-77(69), 0-71(71)
89 Najwyższy break 109
0 Breaki stupunktowe 1
2 Breaki 50-punktowe 8

Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego

edytuj

[7]

Statystyki turnieju

edytuj

Statystyki pierwszej rundy

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 15 46,88%
  Szkocja 5 15,63%
  Chiny 4 12,50%
  Walia 3 9,38%
  Irlandia Północna 2 6,25%
  Australia 1 3,13%
  Hongkong 1 3,13%
  Irlandia 1 3,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 10
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 6
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 112 (144)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 4


Statystyki drugiej rundy

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 7 43,75%
  Walia 3 18,75%
  Chiny 2 12,50%
  Szkocja 2 12,50%
  Hongkong 1 6,25%
  Irlandia 1 6,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 10
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 6
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 51 (72)
  • Średnia liczba partii w meczu: 6,38
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1


Statystyki ćwierćfinałów

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 3 37,50%
  Chiny 2 25,00%
  Walia 1 12,50%
  Szkocja 1 12,50%
  Irlandia 1 12,50%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 27 (36)
  • Średnia liczba partii w meczu: 6,75
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Statystyki półfinałów

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 2 50,00%
  Chiny 1 25,00%
  Szkocja 1 25,00%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 18 (22)
  • Średnia liczba partii w meczu: 9,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 6:1
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Kwalifikacje

edytuj

Mecze kwalifikacyjne zostały rozegrane w dniach 3–6 sierpnia 2009 w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego[8][9].

Drabinka kwalifikacji

edytuj

[8]

  Runda 1
Do 5 wygranych partii 		  Runda 2
Do 5 wygranych partii 		  Runda 3
Do 5 wygranych partii 		  Runda 4
Do 5 wygranych partii
                               
   Daniel Wells 5      Joe Delaney 5      Stuart Pettman 5      Mark King 5
   Ian Preece 3      Daniel Wells 3      Joe Delaney 2      Stuart Pettman 4
   Li Hang w/d      David Morris 4      Marcus Campbell 5      Judd Trump 2
   Tony Drago w/o      Tony Drago 5      Tony Drago 4      Marcus Campbell 5
   Chris Norbury 2      David Gilbert 5      Alan McManus 0      Liang Wenbo 5
   Brendan O’Donoghue 5      Brendan O’Donoghue 2      David Gilbert 5      David Gilbert 2
   Bjorn Haneveer 5      Jimmy White 5      Andrew Higginson 5      Dave Harold 2
   David Gray 1      Bjorn Haneveer 0      Jimmy White 2      Andrew Higginson 5
   Atthasit Mahitthi 3      Mark Joyce 2      Jamie Burnett 5      Michael Holt 5
   Shailesh Jogia 5      Shailesh Jogia 5      Shailesh Jogia 4      Jamie Burnett 4
   Craig Steadman 5      Robert Milkins 5      Anthony Hamilton 5      Jamie Cope 5
   Zhang Anda 2      Craig Steadman 1      Robert Milkins 4      Anthony Hamilton 0
   Xiao Guodong 5      Rod Lawler 5      Ken Doherty 5      Fergal O’Brien 4
   Thepchaiya Un-Nooh 4      Xiao Guodong 4      Rod Lawler 2      Ken Doherty 5
   Simon Bedford 5      Liu Song 0      Ian McCulloch 1      Barry Hawkins 5
   David Hogan 3      Simon Bedford 5      Simon Bedford 5      Simon Bedford 1
   Stephen Rowlings 2      Barry Pinches 4      Mike Dunn 0      Graeme Dott 5
   Jimmy Robertson 5      Jimmy Robertson 5      Jimmy Robertson 5      Jimmy Robertson 4
   Matthew Couch w/o      Jin Long 4      Dominic Dale 5      Nigel Bond 5
   Mei Xiwen w/d      Matthew Couch 5      Matthew Couch 2      Dominic Dale 4
   Lee Spick 5      Tom Ford 2      Michael Judge 1      Stephen Lee 5
   Andrew Norman 1      Lee Spick 5      Lee Spick 5      Lee Spick 3
   Lee Page 2      John Parrott 0      Mark Davis 5      Stuart Bingham 5
   Michael White 5      Michael White 5      Michael White 3      Mark Davis 2
   Ben Woollaston 5      Peter Lines 5      Martin Gould 5      Gerard Greene 5
   Sam Baird 4      Ben Woollaston 3      Peter Lines 0      Martin Gould 3
   Patrick Wallace 5      Paul Davies 3      Rory McLeod 3      Matthew Stevens 5
   Jordan Brown 4      Patrick Wallace 5      Patrick Wallace 5      Patrick Wallace 1
   Noppadol Sangnil 5      David Roe 3      Adrian Gunnell 5      Joe Swail 5
   James Wattana 2      Noppadol Sangnil 5      Noppadol Sangnil 2      Adrian Gunnell 1
   Matthew Selt 5      Andy Hicks 4      Jimmy Michie 1      Steve Davis 4
   Mark Boyle 2      Matthew Selt 5      Matthew Selt 5      Matthew Selt 5

Breaki stupunktowe kwalifikacji

edytuj

[7]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ O’Sullivan seals Shanghai Masters. bbc.co.uk. [dostęp 2012-04-25].
  2. ↑ Shanghai Money Up. Snooker Scene Blog. [dostęp 2012-04-25].
  3. ↑ Shoulder injury ends Maguire's Shanghai hopes. BreakingNews.ie, 2009-09-09. [dostęp 2009-09-12]. (ang.).
  4. ↑ a b nieklasyfikowany w pierwszej 75. rankingu na sezon 2009/2010
  5. ↑ a b Main Event (Results). Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].
  6. ↑ a b Main Event (Draw). WPBSA. [dostęp 2012-04-25].
  7. ↑ a b Century Breaks. Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].
  8. ↑ a b Qualifying (Results). Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].
  9. ↑ Qualifying (Draw). WPBSA. [dostęp 2012-04-25].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Shanghai_Masters_2009&oldid=72458157”