Opsa – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku na obszarze Ziemi Wileńskiej[2]/woj. wileńskiego (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy było miasteczko Opsa (714 mieszkańców w 1921 roku[4])[5], która do 15 marca 1927 roku była siedzibą powiatu brasławskiego[6].

Opsa
gmina wiejska
1921[1][2]–1939
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg wileński)
(1920–21: okręg nowogródzki)
(1921–22: nowogródzkie[2])
(1922–26: Ziemia Wileńska)
1926–39: wileńskie

Powiat

do 1919: jezioroski
1919–39: brasławski

Siedziba

Opsa

Powierzchnia (1937)

236,3[3] km²

Populacja (1931)
• liczba ludności


9 402[3]

• gęstość

40 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny (1937)
Liczba gromad

146

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Opsa”
55°31′48,0000″N 26°49′48,0000″E/55,530000 26,830000

Początkowo gmina należała do powiatu jezioroskiego w guberni kowieńskiej. 31 października 1919 gminę włączono do utworzonego pod Zarządem Cywilnym Ziem Wschodnich nowego powiatu brasławskiego, który wszedł w skład okręgu wileńskiego[7][8]. 20 grudnia 1920 gmina weszła w skład tymczasowego okręgu nowogródzkiego[9], a 19 lutego 1921 została włączona do nowo utworzonego woj. nowogródzkiego[10]. Od 13 kwietnia 1922[2] gmina Opsa należała do objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej[11], przekształconej 20 stycznia] 1926 roku w województwo wileńskie[12].

Po wojnie obszar gminy Opsa wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Demografia

edytuj

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 8187 osób, 7376 było wyznania rzymskokatolickiego, 97 prawosławnego, 4 ewangelickiego, 330 staroobrzędowego, 372 mojżeszowego a 8 mahometańskiego. Jednocześnie 6444 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 241 białoruska, 4 niemiecką, 348 żydowską, 1135 litewską, 7 tatarską, 4 rosyjską, 3 łotewską a 1 małoruską. Było tu 1412 budynków mieszkalnych[13].

Przypisy

edytuj
  1. Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b c d Istnieje rozbieżność w określaniu przynależności ponadpowiatowej północno-zachodnich gmin powiatu brasławskiego (gminy Brasław, Dryświaty, Dukszty, Opsa, Plusy, Rymszany, Słobódka, Smołwy i Widze) na przełomie lat 1921-22. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213 (Art. 1) wymienia powiat brasławski jako jeden z 5 powiatów (obok wileńskiego, oszmiańskiego, święciańskiego i trockiego) Ziemi Wileńskiej, nad którą objęto władzę państwową w 1922 roku (czyli obszary wchodzące w skład Litwy Środkowej. Natomiast Skorowidz miejscowości RP wydany przez GUS w 1923 roku wylicza powiat brasławski jako jeden z 4 powiatów (obok duniłowickiego, dziśnieńskiego i wilejskiego), które w 1922 roku wydzielono z woj. nowogródzkiego i wcielono do Ziemi Wileńskiej, podając równocześnie szczegółową statystykę dla omawianych gmin z 30 września 1921 roku. Także inne źródła (m.in. mapy) podają informacje o przyłączeniu na przełomie lat 1921-22 do Litwy Środkowej powiatów brasławskiego i lidzkiego (np. Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku, 2005; Atlas Historyczny Polski, PKWK, 1967). Rozbieżność ta wynika z różnych interpretacji przeprowadzonych na terenie powiatu brasławskiego (a także lidzkiego) wyborów do Sejmu Wileńskiego na mocy uchwały Sejmu RP z 16 listopada 1921, która zakończyła walkę polityczną na tych terenach. Adam Mielcarek twierdzi że powiaty brasławski i lidzki faktycznie do Litwy Środkowej nie należały (Adam Janusz Mielcarek, Podziały terytorialno-administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej, 2008). W niniejszym artykule oparto się na tej analizie, uwzględniając jednak rozbieżność interpretacji w tymże przypisie.
  3. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom I - Województwo Wileńskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  5. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  6. Dz.U. z 1927 r. nr 24, poz. 193
  7. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 25, poz. 257
  8. Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich z mapą, Eugenjusz Romer, Lwów-Warszawa, 1919
  9. Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
  10. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  11. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213 – Art. 8.
  12. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  13. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 7, część 2, 1924, s. 8.