Litoria chrisdahli

Całkowity zasięg występowania zwierzęcia nie został jeszcze dokładnie ustalony: spotykano go jedynie w miejscu typowym – w okolicy Wamangu nad rzeką Nakam w prowincji Sepik Wschodni (Papua-Nowa Gwinea), ale prawdopodobnie zamieszkuje on bardziej rozległe tereny^[2]. Miejsce typowe znajduje się na wysokości 180 metrów nad poziomem morza^[2].

Jego habitat to nizinne lasy deszczowe zmienione działalnością ludzką, plantacje, bambus, bagna z sagowcami, a nawet ogrody^[2].

Samce mają w zwyczaju usadawiać się na liściach palm nawet 5 metrów nad ziemią i nawoływać, co ma miejsce zwłaszcza po porannym deszczu^[2]. Inne wolą wydawać swe odgłosy, będąc pół metra od bagna, skryte w liściach niskiej roślinności^[2].

Na liściach nad wodą umieszczane są też jaja^[2]. W momencie wyklucia kijanki wpadają do zbiornika wodnego^[2].

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN płaz ten od 2020 roku klasyfikowany jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, ang. Least Concern); wcześniej, od 2008 roku uznawano go za gatunek niedostatecznie rozpoznany (DD, ang. Data Deficient)^[2].

Wydaje się, że w sprzyjających warunkach środowiskowych występuje pospolicie^[2].

Z uwagi na jego dobre zdolności adaptacyjne nie wyróżnia się obecnie poważniejszych zagrożeń^[2].