Piotr Kostka (zm. 25 stycznia 1595 w Chełmży) – biskup chełmiński kanonik krakowski i warmiński. Nominowany przez papieża Grzegorza XIII na biskupa 4 czerwca 1574, pozostając nadal kanonikiem warmińskim, sekretarz Zygmunta II Augusta[1].

Piotr Kostka
Herb duchownego
Data i miejsce śmierci

25 stycznia 1595
Chełmża

Biskup chełmiński
Okres sprawowania

1574–1595

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

4 czerwca 1574

Sakra biskupia

4 września 1575

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

4 września 1575

Konsekrator

Stanisław Karnkowski

Życiorys

edytuj

Rodzina

edytuj

Syn Macieja (zm. po 1523) i Barbary Komorowskiej. Brat Anny, Katarzyny, Jakuba (zm. 1590), miecznika ziem polskich, Wojciecha, Stanisława (zm. 1587), podkomorzego chełmskiego, Pawła i Jana.

Nauka i praca

edytuj

Studiował w Paryżu, oraz Leuven. Zanim został biskupem chełmińskim związany był z Krakowem zostając tam kanonikiem. Później został kanonikiem warmińskim. Na synodzie w Piotrkowie w 1577 uchwalono, że diecezja pomezańska przechodzi pod stałą administrację biskupa chełmińskiego. W 1580 do opustoszałego klasztoru franciszkańskiego w Lubawie sprowadził zakon bernardynów. W 1583 zwołał synod diecezjalny. Utrzymywał korespondencję ze św. Karolem Boromeuszem. W 1589 roku był sygnatariuszem ratyfikacji traktatu bytomsko-będzińskiego na sejmie pacyfikacyjnym[2]. W 1593 udzielił przywileju jezuitom przybyłym do Torunia.

Przypisy

edytuj
  1. Franciszek Siarczyński, Obraz wieku panowania Zygmunta III. króla polskiego i szwedzkiego zawieraiący opis osób żyiących pod jego panowaniem, znamienitych przez swe czyny pokoju i woyny [...] porządkiem abecadła ułożony. Cz. 1, Lwów 1828, s. 241.
  2. Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. I, Wilno 1758, s. 237.

Bibliografia

edytuj