Naar inhoud springen

Oswald Wenckebach

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Oswald Wenckebach
Wenckebach (ca. 1913)
Wenckebach (ca. 1913)
Persoonsgegevens
Volledige naam Ludwig Oswald Wenckebach
Geboren 16 juni 1895
Overleden 3 november 1962
Nationaliteit Nederland
Beroep(en) Beeldhouwer
Oriënterende gegevens
Stijl(en) Figuratief
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Ludwig Oswald Wenckebach (Heerlen, 16 juni 1895Noordwijkerhout, 3 november 1962) was een Nederlandse beeldhouwer, kunstschilder, illustrator, lithograaf, houtsnijder en medailleur.

Wenckebach was een zoon van de arts Karel Frederik Wenckebach en Catharina Hennij. Hij volgde de Kunstnijverheidsschool in Haarlem (1913-1915), waar hij les kreeg van onder anderen zijn oom Ludwig Willem Reymert Wenckebach en van Fredrik Theodorus Grabijn, en de Tekenacademie te Wenen (1915-1918).[1] Daarna woonde en werkte hij in Noordwijk aan Zee, Schoorl en Noordwijkerhout. Wenckebach trouwde in 1919 met de textielkunstenares Louise Petronella Lau (1893-1967), uit dit huwelijk werden de kunstenaressen Loes van der Horst en Karla Wenckebach geboren. Na zijn scheiding van Lau trouwde hij in 1934 met Ems van der Hoeven.[2]

In 1936 volgde hij Arend Odé op als buitengewoon hoogleraar aan de Technische Hogeschool Delft (TH) voor het onderwijs in boetseren en beeldhouwkunst, ondergebracht in de afdeling Bouwkunde. Hij hield hier een eigen atelier waarin diverse Nederlandse beeldhouwers hun opleiding kregen. Na de Tweede Wereldoorlog werd hij benoemd tot lid van de Centrale Commissie voor oorlogs- of vredesgedenktekens, die de minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen adviseerde over de plaatsing van oorlogsmonumenten.

Dubbeltje met Wilhelmina (1948)

Aanvankelijk was Wenckebach actief als kunstschilder, lithograaf, etser en houtsnijder. Hij schilderde en tekende landschappen, etste en lithografeerde Bijbelse onderwerpen en maakte houtsnedes van onderwerpen uit de natuur. Voor uitgeverij J.B. Wolters illustreerde hij de schoolboekjesreeks Nieuwe Klanken. Hij maakte reizen naar Curaçao en Venezuela en verbleef enkele jaren in Griekenland, waar hij geïntrigeerd raakte door de antieke beeldhouwkunst. Op aandringen van John Rädecker bekwaamde hij zich in het beeldhouwen, waarop hij in 1920 al zijn andere werk vernietigde en verderging als beeldhouwer.

Wenckebachs stijl is vrij klassiek[3], pas in de jaren 50 ontwikkelde hij een meer eigen stijl. Hij werkte voornamelijk in steen en brons. Zijn meest bekende werk is Monsieur Jacques (1956), waarvan afgietsels staan bij de ingang van het Kröller-Müller Museum in Otterlo en aan de Coolsingel in Rotterdam. Hij maakte ook veel oorlogsmonumenten en portretten. Tevens was hij betrokken bij veel restauraties aan oude gebouwen, zoals de vervanging van het verweerde bouwbeeldhouwwerk aan het Stadhuis van Veere in 1932. Ook heeft Wenckebach een groot aantal legpenningen en munten ontworpen. Voor de Vereniging voor Penningkunst ontwierp hij bijvoorbeeld een penning met als onderwerp de Watersnood van 1953. Qua munten ontwierp Wenckebach de naoorlogse serie uit 1948 met de beeltenis van koningin Wilhelmina. Ook was hij de ontwerper van het Verzetskruis 1940-1945.

Werken in de openbare ruimte

[bewerken | brontekst bewerken]
Monsieur Jacques (1956), Rotterdam
Zie de categorie Oswald Wenckebach van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.