Zum Inhalt springen

Uranocircit

Vun Wikipedia
Uranocircit
Uranocircit op’n Felssteen
Cheemsch
Tohopensetten
Ba(UO2)2(PO4)2•12H2O
Mineralklass Phosphaten, Arsenaten un Vanadaten
8.EB.05 (na Strunz, 9. Oplaag)
40.02a.03.01 (na Dana)
Kristallsystem tetragonal
Klöör geelgröön
Streekklöör blass geel
Mohshard 2 bit 2,5
Dicht (g/cm³) 3,46
Gleem
Transparenz dörsichtig bit dörschienend
Brook musselig bit sprock
Splitten vullkamen na {001},düütlich na {100}
Indruck tafelige Kristallen, blädrig, schuppig
faken Kristallflachen
Tweeschenbilden
Kristalloptik
Breektall
Dubbelbreken
(optisch Utrichten)
Pleochroismus
Winkel/Dispersion
vun de optischen Assen
2vz ~
annere Egenschoppen
Phaaswesseln
Smöltpunkt
cheemsch Verhollen
lieke Mineralen Trögerit, Sabugalit, Saléeit
Novácekit, Kahlerit, Fritzscheit
Torbernit, Zeunerit, Autunit
Uranospinit, Heinrichit, Natrium-Autunit
Radioaktivität bannig radioaktiv
Magnetismus nich magnetsch
sünnerlich Kennteken dulle geelgröne Lumineszenz
ünner UV-Strahlen

Uranocircit is en uranhollig, stark radioaktiv, bannig week Mineral vun gele Klöör, dat ünner UV-Licht fluoreszeert. Dat Mineral höört to de Klass vun de Phosphaten, Arsenaten un Vanadaten. Kristalliseeren deit dat in’t tetragonal Kristallsystem un is cheemsch as Ba(UO2)2(PO4)212H2O bekannt.

Uranocircit kummt in geel Kristallen vör, de bi Versmutten in’n Karn ok swart oder düster wesen künnt. An’n Dag oder bi Sünnlicht hebbt eenige Autuniten en grelle Klöör, as een dat vun’n Textmarker kennt.

Egenschoppen

[ännern | Bornkood ännern]

Uranocircit fluoreszeert ünner ultravigelett Strahlen in en hell, giftgröön bit geel Klöör. Enkelte Uranocirciten fluoreszeert sogor al ünner normal blau’t Licht.

Dat Mineral kann vundaag in enige Regionen in Düütschland in lütte Mengden funnen warrn, so to’n Bispeel in de Böverpalz in de Neeg vun Nabborg (Wölsendörp). Man, de meisten Stdeen sünd in de Twüschtiet al vun Sammlers leer söcht worrn. In de noordbayerischen Fichtelbargens is dat Mineral ok al in lütte Mengden opfunnen worrn un ok in de Bargens in’t sass’sche Vogtland bargt Uranocircit in gröttere Mengden.

Uranocircit besteiht ut Phosphat-Tetraeders, de mit tarrt oktaedrisch Uranoxidgruppen verknütt sünd. De Phosphat- un Urangruppen leegt in Schichten, de blots swack dör Watermolekülen tosamenhollen warrt. Dordör entsteiht de tyypsch plattige Struktur, de perfekte Splittricht un de relative weke Fastigkeit. An de Luft verlütt dat Mineral en Deel vun sien Kristallwater un warrt to Metauranocircit. De Kristallen warrt dördor drööv un de Stückens noch sprocker.

Wieldat Uranocircit teemlich faken in de Eerdkrust vörkummt, weer fakener al – ünner annern in de Bundsrepublik Düütschland to de Tiet vun’n Kolen Krieg – de Lagersteden vun dit Mineral kommerziell as Uranborn to nütten. In de DDR weer dat ok in de Praxis so maakt mit Uranocircit ut de Ierzbargen. Tohopen mit annere Uranierzen warrt Uranocircit as faken nich so bedüden Nevenandeel vun Steen fakener verwennt.

De lütten grell lüchtenden Placken sünd Uranocircit-Mineralen

Uranocircit is en teemlich stark α-strahlend Material, dat nich in’n Lief kamen schüll. Wieldat de Mineralen teemlich sprock sünd un licht in lütte Partikels twei breekt, de denn an de Fingers hangen blievt, schüll man na’t Anröhren vun de Steen foorts de Hannen afwaschen, dat op den Weg nix dorvun in’n Lief opnahmen warrt. Dör de bannig lange Verwielduer un den stännigen Alphaverfall besteiht grote Gefahr dordör Krebs uttolösen.

Mit en UV-Lücht kann een na de Arbeit mit de Steen de Arbeitssteed aflüchten un na opfallend grelle Partikels kieken. Op de Oort un Wies finnt man Restmengden, de anners nicht to sehn weern.

Uranocircite. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.