Gertrudis de Helfta
Gertrudis de Helfta, saepe et Gertrudis Magna, die 6 Ianuarii 1256 Islebiae nata et 17 Novembris 1301 vel 1302 ibidem mortua, fuit monacha Cisterciensis Germanica et scriptrix mystica Latina; sancta Ecclesiae Catholicae est, cuius memoria die 16 Septembris colitur.
Vita et opera
Quinque annos nata in Prioratum de Helfta Islebiae tradita erat, ubi et totam vitam manebat. Sanctae Mechtildis de Hackeborn discipula fuit. Anni 1281 visionem Christi habebat et opera theologa componere incepit. Duo libri Gertrudis notissima sunt Legatus divinae pietatis et Exercitia spiritualia. In libro tertio, Liber specialis Gratiae, experientiam sanctae Mechtildis narravit. De apoplexia cerebri mortua esse videtur.
Cultus
In ordine Cisterciensi ab anno 1606 colitur. Anno 1677 ab Innocentio IX in Martyrologium Romanum inscripta est.
Nexus externi
| Lexica biographica: Gran Enciclopèdia Catalana • Den store danske • Deutsche Biographie • Store norske leksikon • |