Theo Ratliff

Ratliff xogou ao baloncesto na Universidade de Wyoming, onde foi nomeado no mellor quinteto da Western Athletic Conference na súa última tempada universitaria e en dúas ocasións no quinteto defensivo da WAC. Finalizou a súa carreira nos Cowboys con 425 tapóns, a segunda mellor marca na historia da NCAA detrás dos 453 de Alonzo Mourning, e sendo un do cinco xogadores capaces de terminar o seu periplo universitario taponando 400 ou máis tiros. Ademais, posúe o terceiro mellor media de tapóns nunha tempada con 3,83 por partido por detrás de David Robinson (5.24) e Shaquille O'Neal (4.58). Ratliff finalizou décimo en rebotes e décimo quinto en anotación na historia de Wyoming e foi membro da selección norteamericana que disputou o campionato do mundo sub-22.

Foi seleccionado na décimo oitava posición do Draft de 1995 por Detroit Pistons. Na súa primeira campaña na liga, liderou aos Pistons en tapóns con 116 e 1,55 por partido, finalizando o 19º na NBA. Ademais, fixo medias de 4,5 puntos, 4 rebotes e 17,4 minutos de xogo en 75 partidos. Na súa segunda tempada, liderou ao seu equipo en tapóns por segundo ano consecutivo, esta vez facendo 1,46 por noite.

Durante a tempada 1997-98, foi traspasado a Philadelphia 76ers xunto con Aaron McKie e unha primeira rolda de draft condicional por Jerry Stackhouse e Eric Montross. Nos Sixers xogou tres tempadas, chegando a ser elixido para disputar o All-Star Game de 2001, aínda que non puido xogar por lesión. Esa campaña foi a mellor de Ratliff na súa carreira, facendo 12,4 puntos e 8,3 rebotes en 50 partidos e chegando cos 76ers ás Finais da NBA. Antes de playoffs, un lesionado Ratliff foi traspasado a Atlanta Hawks xunto con Toni Kukoč, Nazr Mohammed e Pepe Sánchez por Dikembe Mutombo e Roshown McLeod.

Na tempada 2001-02 só puido xogar tres partidos por lesión, pero ao ano seguinte, xa recuperado, taponou 262 tiros e disputou 81 partidos. O 9 de febreiro de 2004, os Hawks enviárono a Portland Trail Blazers con Shareef Abdur-Rahim e Dan Dickau a cambio de Rasheed Wallace e Wesley Person. Nos Blazers pasou dúas tempadas e media, terminando a tempada 2003-04 cunha media de 3.6 tapóns por partido (4,4 nos 32 encontros que xogou nos Blazers). O 28 de xuño de 2006 volveu ser traspasado esta vez a Boston Celtics co seu compañeiro de equipo Sebastian Telfair e unha segunda rolda do draft de 2008 por Dan Dickau, Raef LaFrentz e os dereitos de Randy Foye.

En verán de 2007 foi traspasado a Minnesota Timberwolves no intercambio que enviaba a Kevin Garnett a Boston Celtics tras doce anos na franquía. Fichou o 4 de marzo de 2008 por Detroit Pistons tras ser cortado previamente polos Timberwolves, o que significaba a súa segunda etapa na franquía de Míchigan. En agosto de 2008 regresa aos Sixers, asinando por un ano e 1,4 millóns de dólares, o mínimo estipulado por convenio para xogadores veteranos.^[1] En xullo de 2009 ficha por San Antonio Spurs.^[2] e o 18 de febreiro de 2010 foi traspasado a Charlotte Bobcats a cambio dunha segunda rolda protexida do draft de 2016.^[3] Ratliff asinou con Los Angeles Lakers un contrato dun ano o 22 de xullo de 2010.^[4]

• Perfil en nba.com
• Estatísticas de Theo Ratliff Arquivado 26 de novembro de 2015 en Wayback Machine.