neutron
Étymologie
modifier- (1912) De l’anglais neutron (attesté en 1896) dérivé de neutral, avec le suffixe -on suivant le modèle de électron et de proton. Utilisé d’abord dans le domaine de l’électronique, le mot neutron est utilisé en physique nucléaire en 1921.[1]
Nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
neutron | neutrons |
\nø.tʁɔ̃\ |
neutron \nø.tʁɔ̃\ masculin
- (Physique) Particule sans charge électrique (neutre), composée d’un quark up et deux quarks down, qui constitue le noyau atomique avec le ou les protons.
Le noyau de deutérium est composé d’un proton et d’un neutron.
Le neutron est une particule qui présente des caractéristiques très spécifiques par rapport aux autres rayonnements et autour duquel de nombeuses techniques insrtumentales ont été développées.
— (Alain Lodini, Thierry Baudin, Rayonnement synchrotron, rayons X et neutrons au service des matériaux: Analyse des contraintes et des textures, 2012)
Dérivés
modifierHyperonymes
modifierHolonymes
modifierMéronymes
modifierTraductions
modifier- Afrikaans : neutron (af)
- Allemand : Neutron (de)
- Anglais : neutron (en)
- Arabe : نيوترون (ar)
- Asturien : neutrón (ast)
- Bas allemand : neutron (nds)
- Basque : neutroi (eu)
- Bosniaque : neutron (bs)
- Breton : neutron (br) collectif, neutronenn (br) féminin singulatif
- Bugis : neutron (*)
- Bulgare : неутрон (bg)
- Cantonais : 中子 (zh-yue)
- Catalan : neutró (ca)
- Chinois : 中子 (zh) zhōngzǐ
- Coréen : 중성자 (ko) jungseongja
- Croate : neutron (hr)
- Danois : neutron (da)
- Espagnol : neutrón (es)
- Espéranto : neŭtrono (eo)
- Finnois : neutroni (fi)
- Francique ripuaire : neutron (*)
- Galicien : neutrón (gl)
- Grec : νετρόνιο (el)
- Hébreu : נייטרון (he)
- Hongrois : neutron (hu)
- Ido : neutrono (io)
- Indonésien : neutron (id)
- Islandais : nifteind (is)
- Italien : neutrone (it)
- Japonais : 中性子 (ja) chūseishi
- Latin : neutron (la)
- Letton : neitrons (lv)
- Lingala : netron (ln)
- Lituanien : neutronas (lt)
- Lombard : neütrún (lmo)
- Macédonien : неутрон (mk)
- Néerlandais : neutron (nl)
- Norvégien : nøytron (no)
- Norvégien (nynorsk) : nøytron (no)
- Occitan : neutron (oc)
- Persan : نوترون (fa)
- Polonais : neutron (pl)
- Portugais : nêutron (pt)
- Roumain : neutron (ro)
- Russe : нейтрон (ru)
- Same du Nord : neutrovdna (*)
- Serbe : неутрон (sr)
- Serbo-croate : neutron (sh)
- Slovaque : neutrón (sk)
- Slovène : nevtron (sl)
- Suédois : neutron (sv)
- Tchèque : neutron (cs)
- Thaï : นิวตรอน (th)
- Ukrainien : нейтрон (uk)
- Vietnamien : neutron (vi)
Prononciation
modifier- France (Île-de-France) : écouter « neutron [nø.tʁɔ̃] »
- France (Paris) : écouter « neutron [Prononciation ?] »
- France (Paris) : écouter « neutron [Prononciation ?] »
- France (Vosges) : écouter « neutron [Prononciation ?] »
- France (Lyon) : écouter « neutron [Prononciation ?] »
Anagrammes
modifier→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
modifier- Le thésaurus physique des particules en français
- neutron sur l’encyclopédie Wikipédia
Références
modifier- ↑ « neutron », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \Prononciation ?\ (pluriel : neutrone)
- (Physique) Neutron.
Prononciation
modifier- Afrique du Sud (Johannesbourg) : écouter « neutron [Prononciation ?] »
Voir aussi
modifier- neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en afrikaans)
��tymologie
modifier- Mot dérivé de neutral, avec le suffixe -on. Ce mot fut inventé par physicien écossais-australien William Sutherland en 1899 et utilisé dans la revue Philosophical Magazine. Son utilisation ultérieur fût sporadique et théorique, faisant quelques fois référence aux neutrinos plutôt qu’aux neutrons. Le terme fût réintroduit en 1920 par Ernest Rutherford concomitamment au terme proton, lui conférant son sens moderne[1].
Nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
neutron \ˈn(j)uː.tɹɒn\ ou \ˈnu.tɹɑn\ |
neutrons \ˈn(j)uː.tɹɒnz\ ou \ˈnu.tɹɑnz\ |
neutron
- (Physique) Neutron.
Dérivés
modifierPrononciation
modifier- (Royaume-Uni) \ˈn(j)uː.tɹɒn\
- Sud de l’Angleterre (Royaume-Uni) : écouter « neutron [Prononciation ?] »
- (États-Unis) \ˈnu.tɹɑn\
- (États-Unis) : écouter « neutron [Prononciation ?] »
Anagrammes
modifierVoir aussi
modifier- Le thésaurus physique des particules en anglais
- neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)
Références
modifier- ↑ Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC BY-SA 4.0 : neutron. (liste des auteurs et autrices)
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \Prononciation ?\
- (Physique) Neutron.
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
- Mentionné dans le nouveau dictionnaire français-breton de Roparz Hemon (Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 596b) : neutron coll. -enn neutrons.
Nom commun
modifierCollectif | Singulatif | Pluriel |
---|---|---|
neutron | neutronenn | neutronennoù |
neutron \ˈnø.trɔ̃n\ collectif
- (Physique) Neutrons.
Références
modifier- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 914b
Bugis
modifierÉtymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \Prononciation ?\
- (Physique) Neutron.
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \Prononciation ?\
- (Physique) Neutron.
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \Prononciation ?\
- (Physique) Neutron.
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \Prononciation ?\
- (Physique) Neutron.
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \Prononciation ?\
- (Physique) Neutron.
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | neutron | neutrona |
Vocatif | neutron | neutrona |
Accusatif | neutron | neutrona |
Génitif | neutronis | neutronum |
Datif | neutronī | neutronibus |
Ablatif | neutronĕ | neutronibus |
neutron \Prononciation ?\ neutre
- (Physique) Neutron.
Voir aussi
modifier- neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \Prononciation ?\ neutre (pluriel : neutronen)
- (Physique) Neutron.
Taux de reconnaissance
modifier- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 94,3 % des Flamands,
- 96,0 % des Néerlandais.
Prononciation
modifier- (Région à préciser) : écouter « neutron [Prononciation ?] »
Voir aussi
modifier- neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en néerlandais)
Références
modifier- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \new.ˈtɾu\ (graphie normalisée) masculin
- (Physique) Neutron.
Dérivés
modifierPrononciation
modifier- France (Béarn) : écouter « neutron [Prononciation ?] »
Références
modifierÉtymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \n̪ɛˈut̪rɔn̪\
- (Physique) Neutron.
Dérivés
modifierPrononciation
modifier- (Région à préciser) : écouter « neutron [Prononciation ?] »
Voir aussi
modifier- neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Étymologie
modifier- Du français neutron.
Nom commun
modifiermasculin | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
cas | non articulé | articulé | non articulé | articulé |
Nominatif Accusatif |
neutron | neutronul | neutroni | neutronii |
Datif Génitif |
neutron | neutronului | neutroni | neutronilor |
Vocatif |
neutron \Prononciation ?\ masculin
- (Physique) Neutron.
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \Prononciation ?\
- (Physique) Neutron.
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \Prononciation ?\ masculin
- (Physique) Neutron.
Transcriptions dans diverses écritures
modifier- неу̀тро̄н (cyrillique)
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierCommun | Indéfini | Défini |
---|---|---|
Singulier | neutron | neutronen |
Pluriel | neutroner | neutronerna |
neutron \neːɵˈtroːn\ commun
- (Physique) Neutron.
Voir aussi
modifier- neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en suédois)
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | neutron | neutrony |
Génitif | neutronu | neutronů |
Datif | neutronu | neutronům |
Accusatif | neutron | neutrony |
Vocatif | neutrone | neutrony |
Locatif | neutronu | neutronech |
Instrumental | neutronem | neutrony |
neutron \Prononciation ?\ masculin inanimé
- (Physique) Neutron.
Antonymes
modifierVoir aussi
modifier- neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Étymologie
modifier- De l’anglais neutron.
Nom commun
modifierneutron \Prononciation ?\
- (Physique) Neutron.