پیش‌نویس:تاریخچه باشگاه لیورپول (۱۹۸۵–تاکنون): تفاوت میان نسخه‌ها

تاریخچه باشگاه فوتبال لیورپول از سال ۱۹۸۵ تا به امروز شامل انتصاب کنی دالگلیش به عنوان سرمربی، فاجعه هیلزبورو و بازگشت باشگاه به مسابقات اروپایی در سال ۱۹۹۱ می‌شود. در تمام بازه زمانی این دوره، باشگاه در سطح اول فوتبال انگلیس بازی می کرد که در سال ۱۹۹۲ به لیگ برتر تغییر نام داد.

دالگلیش پس از استعفای جو فاگان در پی فاجعه استادیوم هیسل که در سال ۱۹۸۵ منجر به محرومیت نامحدود لیورپول از رقابت های اروپایی شد، به عنوان بازیکن-مربی منصوب شد. لیورپول در اولین فصل دالگلیش، یک قهرمانی در لیگ و جام حذفی کسب کرد و در فصل ۱۹۸۷–۸۸ یک عنوان دیگر در لیگ کسب کرد. فاجعه هیلزبورو، که در نیمه نهایی جام حذفی مقابل ناتینگهام فارست در ورزشگاه هیلزبورو در آوریل ۱۹۸۹ رخ داد، منجر به کشته شدن ۹۶ نفر از هواداران باشگاه شد. پس از فاجعه، دالگلیش باشگاه را به قهرمانی شماره هجده خود در فصل ۱۹۸۹-۹۰ رساند. او در فوریه ۱۹۹۱ استعفا داد. جانشین دالگلیش، گرام سونس، جام حذفی را در اولین فصل کامل خود برد. در لیگ برتر تازه تاسیس، او برای حفظ موفقیت های داخلی باشگاه تلاش کرد و در اواسط فصل ۱۹۹۳-۹۴، روی ایوانز جایگزین او شد. لیورپول در فصل بعد به رتبه چهارم رسید و جام اتحاد��ه را به دست آورد.

در سال ۱۹۹۸، ژرارد هولیه در کنار ایوانز به عنوان کمک‌مربی منصوب شد. این توافق تا نوامبر ادامه داشت، اما بعد از آن که ایوانز استعفا داد، هولیه سرمربی شد. این باشگاه در سال ۲۰۰۱ سه‌گانه‌ای بی نظیر را به دست آورد و یک سال بعد پس از آرسنال در رده دوم قرار گرفت که بالاترین رتبه آنها در لیگ در ۱۱ سال گذشته بود. هولیه در اواسط سال ۲۰۰۴ باشگاه را ترک کرد. لیورپول در اولین فصل رافائل بنیتز برای پنجمین بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد و او باشگاه را به موفقیت بیشتر در جام حذفی در سال ۲۰۰۶ رساند. در اواسط فصل ۲۰۰۶–۰۷، باشگاه توسط تام هیکس و جورج گیلت آمریکایی خریداری شد. در شروع فصل ۲۰۱۰-۱۱، لیورپول در آستانه ورشکستگی بود. پس از حکم دادگاه عالی، باشگاه به گروه ورزشی فین‌وی فروخته شد. روی هاجسون که هدایت باشگاه پس از بنیتز را برعهده گرفته‌بود، در سال ۲۰۱۱ باشگاه را ترک کرد. دالگلیش دوباره سرمربی تیم شد و جام اتحادیه ۲۰۱۲ را به دست آورد، که هشتمین قهرمانی لیورپول در این رقابت ها بود.

پس از اینکه این تیم در لیگ برتر ۱۲–۲۰۱۱ به مقام هشتم رسید، دالگلیش جای خود را به برندان راجرز داد. راجرز در فصل ۲۰۱۳-۱۴ لیورپول را به مقام دوم رساند، اما اختلافات هیئت مدیره بر سر نقل و انتقالات و عملکرد ضعیف تیم منجر به اخراج او در اکتبر ۲۰۱۵ شد. جانشین او، یورگن کلوپ، باشگاه را به سمت احیا سوق داد. آنها پس از انتصاب کلوپ، در فینال‌های لیگ قهرمانان اروپا ظاهر شدند و لیگ قهرمانان ۲۰۱۹ را به دست آوردند تا ششمین لیگ قهرمانان خود را به دست آورند. در فصل بعد، او تیم را به عنوان قهرمانی لیگ برتر ۲۰۱۹-۲۰ رساند، که اولین قهرمانی باشگاه در ۳۰ سال گذشته و اولین قهرمانی در قالب جدید لیگ برتر بود.

دالگلیش پس از استعفای فاگان سرمربی شد. او کار خود را با جایگزینی فیل نیل و آلن کندی مدافعان کناری کهنه‌کار با استیو نیکول و جیم بگلین آغاز کرد. لیورپول فصل ۸۶–۱۹۸۵ را ضعیف آغاز کرد و در پایان سپتامبر ده امتیاز از منچستریونایتد عقب بود. ^[۱] اما باشگاه تا پایان فصل به مبارزه ادامه داد. آنها یازده بازی از دوازده بازی آخر فصل را بردند، ولی سایر تیم‌ها از جمله یونایتد امتیازات را از دست دادند. این روحیه جنگندگی باعث شد که لیورپول با شکست دادن چلسی در آخرین بازی فصل، قهرمان لیگ شود. گل کنی دالگلیش قهرمانی را تضمین کرد.^[۲] این باشگاه همچنین به فینال جام حذفی 1986 صعود کرد، جایی که آنها مقابل اورتون قرار گرفتند. لیورپول در نیمه اول با گلی از گری لینکر عقب افتاد، اما دو گل از ایان راش و یک گل ازکریگ جانستون در نیمه دوم باعث پیروزی ۳-۱ شد تا جام حذفی ۱۹۸۶ هم فتح شود. این باشگاه در همان فصل برای اولین بار به دوگانه لیگ و جام حذفی دست یافت.^[۳]

در آغاز فصل ۱۹۸۶-۸۷، راش اعلام کرد که قصد دارد پس از پایان فصل، لیورپول را به مقصد تیم ایتالیایی یوونتوس ترک کند. راش نمی خواست برود، اما این باشگاه بود که تصمیم گرفت او را بفروشد، زیرا آنها به دلیل اخراج از رقابت های اروپایی دچار کمبود نقدینگی مالی شده بودند.^[۴] دالگلیش در اواسط فصل، جان آلدریج را به جای راش به خدمت گرفت. راش قبل از جدایی ۴۰ گل به ثمر رساند و به عنوان یک اسطوره از . ^[۵] لیورپول در پایان پس از اورتون در لیگ دوم شد و در دور سوم توسط لوتون تاون از جام حذفی حذف شد. ^[۶] باشگاه به فینال جام اتحادیه ۱۹۸۷ رسید، اما با نتیجه ۲-۱ از آرسنال شکست خورد. ^[۷] دالگلیش برای بهبود خط حمله پیتر بیردزلی و جان بارنز را به خدمت گرفت. در فصل ۱۹۸۷-۸۸، لیورپول دوباره قهرمان لیگ شد. آنها تا بیست و نهمین بازی خود مقابل اورتون، بدون شکست بودند.^[۸] باشگاه این شانس را داشت که دوگانه را تکمیل کند، چرا که آنها به فینال جام حذفی ۱۹۸۸ رسیدند. آنها باید با ویمبلدون، باشگاهی که تنها یازده سال می‌شد که به عضویت لیگ فوتبال درآمده بود، بازی می‌کردند. اما به شکل عجیبی آنها بازی را با نتیجه ۱-۰ باختند. ^[۹]

راش برای شروع فصل ۱۹۸۸-۸۹ به دلیل دلتنگی به لیورپول بازگشت. ^[۱۰] لیورپول در شروع فصل با مشکل مواجه شد و تا ژانویه ۹ امتیاز از آرسنال صدرنشین عقب بود. تا آوریل، تیم ها در امتیاز برابر بودند اما آرسنال در تفاضل گل جلوتر بود. ^[۱۱] در این زمان، لیورپول در ۱۵ آوریل ۱۹۸۹ به نیمه نهایی جام حذفی مقابل ناتینگهام فارست در ورزشگاه هیلزبورو رسیده بود. در عرض شش دقیقه، مسابقه متوقف شد. ازدحام بیش از حد در انتهای زمی��، منجر به مرگ نود و هفت نفر شد که در برابر حصارهای محیطی له شدند. در آن روز، نود و چهار هوادار در فاجعه هیلزبورو جان باختند. قربانی نود و پنجم چهار روز بعد در بیمارستان بر اثر شدت جراحات جان باخت. نفر نود و ششم نزدیک به چهار سال بعد بدون اینکه به هوش بیاید درگذشت. آخرین قربانی یعنی قربانی نود و هفتمدر سال ۲۰۲۱ درگذشت.^{[۱۲] [۱۳]} لیورپول در بازی تکراری ۳-۱ پیروز شد و به فینال مقابل اورتون رسید. لیورپول با پیروزی ۳-۲ بار دیگر قهرمان شد.^[۱۴] لیورپول شانس دوباره شانس دوگانه داشت. آخرین بازی آنها در آن فصل برابر آرسنال رده دومی بود که سه امتیاز عقب بود. این بازی در ابتدا برای ۲۳ آوریل برنامه ریزی شده بود، اما بازی‌های باقی‌مانده لیورپول در جام حذفی باعث شد که این بازی به تعویق افتاد و برای ۲۶ می تنظیم شد.^[۱۵] آرسنال برای کسب عنوان قهرمانی لیگ باید با اختلاف دو گل یا بیشتر در این مسابقه پیروز می شد. آنها در دقیقه ۵۲ با گلزنی مهاجم آلن اسمیت پیش افتادند. در اواخر بازی، مایکل توماس گلزنی کرد تا آرسنال با نتیجه ۲-۰ پیروز شود. این نتیجه به این معنی بود که آرسنال با تفاضل گل قهرمان شد. ^[۱۶]

در شروع فصل بعد، دستور گزارش تیلور ابلاغ شد تا از اتفاق افتادن فجایایی مانند هیلزبورو پیش‌گیری شود. این گزارش نشان داد که پلیس، مقصر اصلی این فاجعه بود و همچنین پیشنهاداتی در خصوص تغییر سبک چینش صندلی‌های استادیوم ها داد. لیورپول فصل ۱۹۸۹-۹۰ را با قدرت آغاز کرد. آنها کریستال پالاس تازه‌وارد را ۹-۰ شکست دادند.^[۸] در ادامه لیورپول با رونی رزنتال قراردادی قرضی بست. تاثیر او در تیم به شدت آشکار بود، در هشت بازی هفت گل زد از جمله یک هت‌تریک در برابر چارلتون اتلتیک که به باشگاه کمک کرد تا لیگ را برای هجدهمین بار ببرد.^[۱۷] باشگاه به نیمه‌نهایی جام حذفی هم رسید اما در نهایت ۴-۳ به کریستال پالاس در وقت‌های اضافه باخت.^[۱۸][۱۹]

لیورپول فصل ۹۰-۹۱ را با بردن ۸ بازی ابتدایی آغاز کرد. آنها تا دسامبر بدون باخت بودند. اما باشگاه افت کرد و آرسنال در ژانویه از آنها عبور کرد. پس از مساوی ۴-۴ برابر اورتون در جام حذفی دالگلیش استعفای خود را اعلام کرد. او استرس بیش‌ازحد را علت این استعفا دانست. کمک مربی رونی موران به عنوان مربی موقت انتخاب شد. او در ده بازی که این عنوان را داشت فقط ۳ بار پیروز شد. بازیکن اسبق تیم گریم سونس به عنوان سرمربی در آوریل انتخاب شد اما برای رسیدن به آرسنال در جدول خیلی دیر شده بود. آرسنال در آن فصل با هفت امتیاز اختلاف نسبت به تیم دوم قهرمان شد.^{[۲۰][۲۱][۲۲][۲۳]}

سونس ترکیب تیم را در ابتدای فصل ۱۹۹۱-۹۲ عوض کرد. او دین ساندرز را به قیمت ۲.۹ میلیون پوند خرید ولی لیورپول آن فصل را در جایگاه ششم تمام کرد. باشگاه به فینال جام حذفی ۱۹۹۲ رسید و با نتیجه ۲-۰ ساندرلند را شکست داد تا باشگاه فصل را بدون جام تمام نکند. آنفیلد در شروع فصل ۱۹۹۲-۹۳ و به دنبال توصیه‌های گزارش تیلور بازسازی شد. در فصل افتتاحیه نسخه جدید لیگ برتر، لیورپول دوباره در رده ششم قرار گرفت و پانزده بازی از چهل و دو بازی خود را باخت.^[۲۴] آنها همچنین از جام حذفی، جام اتحادیه و جام برندگان جام یوفا خارج شدند.^[۲۵] در فصل ۱۹۹۳-۹۴، لیورپول سه بازی اول خود را برد، اما با شکست چهار بازی متوالی، تمام امیدها برای یک شروع خوب نابود شد. اما یک نکته مثبت در آن فصل، ظهور رابی فاولر مهاجم تیم جوانان باشگاه بود. او در اولین بازی خود در برابر فولام که اولین بازی جام اتحادیه بود، گلزنی کرد و همچنین هر پنج گل را در بازی برگشت به ثمر رساند تا لیورپول ۵-۰ پیروز شد.^[۲۶] لیورپول در طول فصل به تلاش خود ادامه داد ولی با شکست مقابل بریستول سیتی در بازی مجدد جام حذفی به بدترین نقطه چندسال اخیر خود رسید.^[۲۷] سونس بلافاصله پس از مسابقه اخراج شد و روی ایوانز سرمربی جایگزین او شد.^[۲۸] باشگاه پس از شکست در شانزده بازی خود، فصل را در رده هشتم به پایان رساند.^[۲۹] لیورپول از رقبای خود در خارج از زمین هم داشت عقب می افتاد. برای مثال، منچستریونایتد پس از عرضه در بازار سهام ۹۳ میلیون پوند درآمد داشت، در حالی که لیورپول فقط ۲۲ میلیون پوند درآمد داشت. درنهایت، شرکت رسانه‌ای گرانادا ۹.۹ درصد از سهام باشگاه را خرید.^[۳۰]

در اولین فصل کامل ایوانز به عنوان سرمربی، لیورپول در رده چهارم فصل را پایان رساند، که بهترین نتیجه آنها در لیگ از زمان جدایی دالگلیش بود. باشگاه همچنین به دور ششم جام حذفی رسید، جایی باخت ۲-۱ به تاتنهام امیدها برای فتح جام حذفی را ناامید کرد. آنها همچنین به فینال جام اتحادیه ۱۹۹۵ مقابل بولتون واندررز رسیدند.^[۳۱][۳۲] دو گل استیو مک منمن به لیورپول کمک کرد تا با پیروزی ۲-۱ لیورپول، پنجمین جام اتحادیه خود را به دست آورد.^[۳۳] در این فصل همچنین چندین بازیکن با سابقه باشگاه را ترک کردند. گروبلر، نیکول و رونی ویلان جدا شدند. ^[۳۴] قبل از شروع فصل ۱۹۹۵-۹۶، لیورپول اعلام کرد که قصد دارد نسبت به فصل قبل پیشرفت کند و استن کالیمور مهاجم را به قیمت ۸.۵ میلیون پوند به خدمت گرفت^[۳۵] کالیمور تنها گل بازی را در پیروزی ۱-۰ مقابل شفیلد ونزدی در اولین بازی فصل به ثمر رساند. ^[۳۶] برد ۴-۳ مقابل نیوکاسل در آنفیلد در آوریل ۱۹۹۶ که یکی از بهترین‌ بازی‌های تاریخ لیگ برتر محسوب می‌شود در این فصل رخ داد. ^[۳۷] لیورپول در انتهای فصل در رده سوم قرار گرفت.^[۳۸] آنها به فینال جام حذفی مقابل منچستریونایتد رسیدند. گل دقیقه ۸۵ اریک کانتونا باعث پیروزی ۱-۰ برای یونایتد شد.^[۳۹] در فینال جام حذفی، بازیکنان لیورپول با لباس‌های کرم آرمانی ظاهر شدند، اتفاقی که بیشترین تیترها را برای گروهی از بازیکنان کم‌توان ساخت. رسانه‌ها به‌طور تحقیرآمیزی به آنها، اسپایس بویز لقب داده بودند، که به جای فوتبال تمرکزشان بر مهمانی، اتومبیل‌های اسپرت و شهرت بود. ^[۴۰]

1. ↑ Liversedge 1991, pp. 173.
2. ↑ Pead 1986, p. 42.
3. ↑ Kelly 1988, p. 179.
4. ↑ "Ian Rush on his proposed move to Napoli". LFC History. Retrieved 16 July 2016.
5. ↑ "Goalscorers for the 1986–1987 season". LFC History. Retrieved 22 August 2012.
6. ↑ Liversedge 1991, p. 219.
7. ↑ Barden, Matt (21 February 2012). "LFC in the League Cup final: 1987 – Arsenal fightback ends Ian Rush's astonishing scoring run". Liverpool Echo. Retrieved 22 August 2012.
8. ↑ ^{۸٫۰ ۸٫۱} Liversedge 1991, p. 220.
9. ↑ Phillips-Knight, Rob (12 May 2010). "Dave Beasant and the 'Crazy Gang' stun Liverpool". ESPN. Retrieved 22 August 2012.
10. ↑ Wilson & Murray 2013, p. 257.
11. ↑ Liversedge 1991, p. 95.
12. ↑ Pithers, Malcolm (22 December 1993). "Hillsborough victim died 'accidentally': Coroner says withdrawal of treatment not to blame". The Independent. London. Retrieved 23 August 2012.
13. ↑ "Hillsborough's 97th victim was unlawfully killed, coroner concludes". BBC News. 29 July 2021. Retrieved 29 July 2021.
14. ↑ Carter, Jon (12 April 2012). "Rewind to 1989: FA Cup eases Liverpool pain". ESPN. Archived from the original on 13 April 2016. Retrieved 23 August 2012.
15. ↑ Cowley 2009, p. 13.
16. ↑ Cowley, Jason (29 March 2009). "The night football was reborn". The Observer. London. Retrieved 23 August 2012.
17. ↑ Liversedge 1991, p. 103.
18. ↑ "Liverpool 3–4 Crystal Palace". LFC History. Retrieved 23 August 2012.
19. ↑ Stevenson, Peter (15 April 1999). "A hard lesson to learn". BBC News. Retrieved 23 August 2012.
20. ↑ Liversedge 1991, p. 104.
21. ↑ Wilson & Murray 2013, pp. 268–269.
22. ↑ Taylor, Louise (14 January 2011). "The game that forced Kenny Dalglish to resign as Liverpool manager". The Guardian. London. Retrieved 24 August 2012.
23. ↑ Liversedge 1991, pp. 104–105.
24. ↑ "League table for the 1992–1993 season". LFC History. Retrieved 26 August 2012.
25. ↑ "Games for the 1992–1993 season". LFC History. Retrieved 26 August 2012.
26. ↑ "Robbie Fowler". Liverpool F.C. Retrieved 27 August 2012.
27. ↑ Wilson & Murray 2013, p. 303.
28. ↑ "A run-down of Liverpool's post-war managers". Liverpool Echo. 6 January 2012. Retrieved 27 August 2012.
29. ↑ "League table for the 1993–94 season". LFC History. Retrieved 27 August 2012.
30. ↑ Conn, David (29 April 2005). "Liverpool's respect for values rather than raw commercialism appeals to neutrals". The Independent. Retrieved 25 July 2016.
31. ↑ "Liverpool 1–2 Tottenham Hotspur". LFC History. Retrieved 29 August 2012.
32. ↑ "Fowler on target as Liverpool cruise through". The Daily Telegraph. London. 9 March 1995.
33. ↑ Scully, Mark (22 February 2012). "LFC in the League Cup final: 1995 – McManaman masterclass wins praise from wing wizard Matthews". Liverpool Echo. Retrieved 29 August 2012.
34. ↑ "Transfers for the 1994–1995 season". LFC History. Retrieved 29 August 2012.
35. ↑ Alexander, Nick (14 August 1999). "Old pal Kennedy drops in at Collymore Cottage". The Guardian. London. Retrieved 30 August 2012.
36. ↑ Austin, Simon (31 October 2000). "Collymore's familiar story". BBC Sport. Retrieved 30 August 2012.
37. ↑ "Premier League at 25: the best match – Liverpool 4 - 3 Newcastle, April 1996". The Guardian. 25 July 2017. Retrieved 3 January 2020.
38. ↑ "The league table for the 1995–1996 season". LFC History. Retrieved 30 August 2012.
39. ↑ Wilkerson, Ian (16 February 2006). "FA Cup flashback". BBC Sport. Retrieved 30 August 2012.
40. ↑ Malam, Colin (24 November 2002). "Spice Boys are dancing to a new tune". Daily Telegraph. Telegraph Media Group. Archived from the original on 17 October 2008. Retrieved 2 February 2020.